Medya:Miran
*
Bölüm çoğunlukla erkeklerimizin gözünden, böylelikle daha iyi tanırız karakterleri.
*
Okurken:Müslüm Gürses-Nilüfer dinleyebilirsiniz.Bölümle alakalı değil,sadece ben yazarken bunu
dinledim.
*
*
*
Miran'ın Anlatımı🎸
Sabah uyandığımda gördüğüm masum yüz,her sabah bu yüzle uyanmak isteyeceğim türdendi.Ama o bana uzaktı,yasaktı.
O elimi uzattığımda dokunacağım kadar yakınımda,ama elimi uzattığımda dokunamayacağım kadar uzağımdaydı.
Bu güzel yüzü saatlerce izleyebilirdim ama birinin kalkıp kahvaltı hazırlaması gerekiyordu.
Yattığım yerden kalkarak aşağı indim ve mutfağa geçerek kahvaltılık şeyler hazırlamaya başladım.
Kahvaltıyı tamamen bitirdiğimde Miray hala ortalıkta yoktu.
Onu uyandırmak için odasına girdim ve hemen baş ucuna oturdum.
Sağ elimi saçlarına atarak okşamaya başladım.
"Miray,"dediğimde kafasını hafifçe oynatmıştı."Hadi kalk güzelim,"
"Miran?"dedi hafif gözlerini aralayarak.
"Evet güzelim,"dedim sakin bir ses tonuyla.
"Bir kabus gördüm."dediğinde kaşlarımı çattım.Gece hiç bir şey olmamıştı,acaba ben kahvaltı hazırlarken mi görmüştü?"Beni kaçırıyolardı."dediğinde gözlerimi yumdum.Olanları bir kabus sanıyordu.Keşke öyle olsaydı...
"Güzelim,"dedim her şeyi açıklamak için ama o devam etti.
"Ordaki adamlar beni dövüyordu sonra onların başı b-bana d-dokunuyordu."dedi sona doğru sesi titreyerek.
Gözünden yaş akmaya başladığında onunda bunların kabus olmadığını bildiğini anlamıştım.
Onu kendime çekerek sarıldım.
"Özür dilerim,hepsi beni hatam."dedim sessiz çıkan sesimle.
"Miran,kabus değildi ben bunları yaşadım."dedi ağlaması daha da şiddetlenirken.
Saçını okşarken o geceden sonra ilk defa gözümden yaş düştü.
Ben sevdiğim kadını koruyamamıştım.Ben bile ona dokunmaya kıyamazken başkalarının dokunmasına izin vermiştim.
Sadece birbirimize sarıldık.Onun aksine ben sessizce gözyaşı döküyordum.
"Ben bir süre Gizay da kalıcam."dedi benden ayrılamazken.
"Sen nasıl istersen."
___•••___
Kahvaltımızı yaptıktan sonra Miray gidip bir kaç eşyasını almıştı ve şuan ben onu Gizaylara götürüyordum.
Hiç ses çıkarmadan yapıyorduk yolculuğumuzu.
Miray'ın yanımda olmaması,onu görememek zor olacaktı ama biraz dinlenmesi gerekiyordu.
Arabayı Gizay'ın sitesinin garajına bıraktıktan sonra arabadan inerek arka koltuktaki eşyalarını aldım ve birlikte Gizay'ın katına çıktık.
Dairesinin önüne gelince Miray kapıyı tıklattı ve kucağında çocuğuyla Gizay kapıyı açtı.
"Hoşgeldini-."heyecanlı heyacanlı kapıyı açtığında Miray'ın yüzünün halini görünce şaşkınca bana döndü."Sen mi bir şey yaptın!?"dedi sesini hafif yükselterek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece'nin Işığı
ChickLitAdım Miray -G̶e̶c̶e̶- IŞILAY. Herkese oranla normal sayılabilecek bir hayatım vardı.Babamın öldüğü güne kadar. Kitaplardaki çoğu insanın hikayesi ya baştan kötüdür ya baştan iyidir ya da sonradan kötüdür benim hikayem sonradan kötü olan tarafta. Kit...
