MİRAN'IN ANLATIMI
Sabaha kadar Miray'ı izledim.Her ne kadar uykum olsada bunu umursamıyordum.Çünkü kız benim yüzümden bu haldeydi.Ve dediğim gibi kendimi asla affetmicektim.
Kolunun iyi olduğunu anlayınca derslere devam etmemiz gerekiyordu.Kendini savunmalı ve artık silah taşımak zorundaydı.
Bir süre sonra Miray kıpırdanmaya başladı.Biraz kıpırdandıktan sonra çığlık atarak uyandı.Anında kaşlarım atıldı ve hızla yatağın kenarına oturdum.Yüzü terlemişti ama daha birkaç saniyesine kadar hiç bir şeyi yoktu?Ellerimi kolarrına götürünce korkarak geri çekildi.
"Dokunma bana!"diye bağırdı Ellerimi korkmaması için yukarı kaldırdım.
"Miray benim Miran korkma benden."dediğimde Miray yüzüme bakmıyordu.Titreyen ellerini izliyordu."Ne gördün de bu kadar korktun?"dememle tekrar başını yüzüme kaldırdı.
"B-ben bilmiyorum."dedi hala titrerken."Sana sarılabilir miyim?"dedi ağlamaklı gözleriyle.Anında ona sarılmamla ağzından hıçkırığın çıkması bir oldu.Bir elimle sırtını bir elimle saçını okşuyordum.
"Korkma ben yanındayım."dedim saçına bir öpücük bırakırken.O şekilde ne kadar kaldık bilmiyorum ama Miray lavaboya gideceğini söyleyip kalkınca bende aşağıya inmiştim.Dün Vefa ve Merve de burada kalmıştı.Merve'ninde uğraştığımız işten haberi vardı.İşimize çok karışmasada arada dahil oluyordu.
Vefa dün saat gece dörde kadar Hatip şerefsizini inini bulmaya çalışıyordu sonra benim söylememle gidip uyumuştu.Merve zaten benden sonra yatmıştı.Salonda bilgisayar başındaki Vefa'yı görmemle yanına oturdum.Ve baktığı ekranı izcelemeye başladım.
"Bir gelişme var mı?"diye soru yönelttim.
"Var gibi.Şerefsizin dün sana mesaj attığı telefon Akif Yılmaz diye biri.Ama adamı arttığımda hiç bir bilgi bulunmuyor."demesiyle kaşlarımı çattım.
"Polis sisteminden baktın mı?"
"Hayır,şimdi bakcaktım."dedi ve ellerini bilgisiyar klavyesine götürdü.Bir kaç tuştan sonra polis sistemi önümüzdeydi.Vefa hızla adamı arattı.Evet burada bilgileri vardı.
"Adrese adam gönder adamı getirsinler.Eğer evinde değilse uydu sisteminden bul."dedim ve kalkıp mutfağa gittim.Kendime ve Vefa'ya bir kahve yaptıktan sonra tekrar içeri gittiğimde Miray'ın tekli koltukların birinde bacaklarını kendine çekmiş oturuyordu.Biran gözlerim çıplak bacaklarına gitsede kendimi toparladım.Kahveleri masaya koyduktan sonra kenardaki pikeyi Miray'ın bacaklarına örttüm.Geri yerime oturduğumda kahveden bir yudum alıp gözlerimi sabaha kadar izlediğim kıza çevirdim.Ama o zaten bana bakıyordu.
"Sana neden Doğan dedi?"dediğinde afalladım.
"Lakabım,gerçek ismimi bilmiyorlar."diye açıklamada bulundum.
"Peki Vefa'nın lakabı ne?"derken Vefa'ya döndü.Vefa cevaplamak için kafasını kaldırdı
"Benim lakabım Çip,bilgisayarın başında olduğum için."dedi ve geri bilgisayara döndü.
"Benimde lakabım olacak mı?"diye sordu bu sorusunda fazla merak vardı.Ona cevap olarak kafamı salladım.
"Kendin seçebilirsin."dediğimde gözleri heyecanla parladı.
"Yarim olabilir mi?"dedi kesilmeyen heyecanıyla.Yarim...Adının ters yazılmış haliydi bu kız oldukça akıllıydı.
"Tamam olsun."
"Yarim'in anlamı ne ki?"diye soedı kafasını bilgisayardan kaldıran Vefa.
"Adımın ters hali."demesiyle Vefa kafasını sallayarak geri bilgisayara odaklandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece'nin Işığı
ChickLitAdım Miray -G̶e̶c̶e̶- IŞILAY. Herkese oranla normal sayılabilecek bir hayatım vardı.Babamın öldüğü güne kadar. Kitaplardaki çoğu insanın hikayesi ya baştan kötüdür ya baştan iyidir ya da sonradan kötüdür benim hikayem sonradan kötü olan tarafta. Kit...
