14.BÖLÜM

17 1 4
                                    

Medya:Balo elbisesi

~~~°°°~~~

Bugün dünü geride bırakarak güzel bir gün olması umuduyla Masal ile zaman geçirmeye karar verdim.

Miran sabah şirkete gitmişti.Bende bir süre Masal'ın uyanmasını beklemiş o süre zarfında da hastalığı ile ilgili bazı bilgiler öğrenmiştim.

Masal uyandığında güzel bir kahvaltı yapmıştık.Şimdi de bahçede ebelenbeç oynuyorduk.

"Beni yakalayamazsın!"dedi Masal bağırarak.

Bu söylediğinle hızımı birazcık artırarak Masal'ı kovalamaya başladım.En sonunda onu kucağıma alarak havada döndürdüm.

"Yakaladım!"dedim,Masal'ı yere bırakıp gıdıklamaya başlarken.

"A-abla yeter!"dedi gülmesini durduramazken.

Onu bırakarak çimenlerin üzerine oturdum.O da dizlerime yatarak gökyüzüne bakmaya başladı.

Gökyüzünde bir yeri gösterirken,"Bak abla şu bulut tavşana benziyor."dedi gülerek.Gösterdiği yere bakınca şekilli bir bulut gördüm.

"Bence kaplumbağaya benziyor."diyen sesle Masal kucağımdan kalkınca ikimizde sesin geldiği yöne baktık.Masal,Miran'a koşup sarılırken bende yerden kalktım.

"Sana bir sürprizim var."dedi Miran,Masal'ı kucağına alırken.

Masal'ın adeta gözleri parladı."Ne sürprizi?"dediğinde Miran kafasını olumsuz şekilde salladı.

"Sürpriz söylenmez."dediğinde onların yanına varmıştım.

"Ama ben çok merak ederim."dedi

"Olmaz."dedi ve bana döndü."Sen Masal'ın gözünü kapat,bende içeriye bir bakıp geliyim."dediğinde kafamı olumlu şekilde sallarken,yere bıraktığı Masal'ı kendime çekerek gözünü kapattım.Miran da içeri girdi.

"Abla ne sürprizi olabilir?"

"Bilmiyorum ki."dedim tatlı tatlı.Bir süre sonra Miran'ın içeriden seslenmesiyle Masal'ın gözlerini açmadan içeri geçtik.

İçerideki kocaman ahşap oyun alanıyla ağzım açık kaldı ve istemeden ellerimi Masal'ın gözlerinden çekmiş bulundum.

"Oyun alanı!"dedi heyecanla Masal."Teşekkür ederim Efe abi."dedi ve koşarak ona sarıldı.

Başka bir çocuk olsa direk oyun alanına girip oynardı ama Masal ilk teşekkür etmiş ve yeni oynamaya başlamıştı.

Miran'ın yanına giderek."Çok beğendi.Teşekkür ederim."

"Bana teşekkür etme,sonuçta o resmi olarak ikimizin kızı."dediğinde garip hissettim.

Kardeşim benim yani ikimizin resmi olarak kızıydı.Ve bu cümle beni çok garip hissettiriyordu.

"Ve sende resmi olarak,Miray Gece KIRAN'sın ayrıca karımsın."dediğinde şaşkınca ona döndüm.

"Biz sadece mantık evliliği yaptık.Miran düzgün konuşur musun?"

"Karım ne derse o."dediğinde sinirlenmeye başladım.

"Senin karın değilim."

"Öylesin."dedi dudakları kenara kıvrılırken.

"Tamam resmi olarak öyle olabilir."dedim kabul ederek."Ama o insanların olduğu türden karın değilim."

"Öyle olsun."dedi ve Masal'ı izlemeye başladı.Ardından aklına bir şey gelmiş gibi bana döndü."Poliklinikte çalışmaya devam edecek misin?"dediğinde bu soruyu hiç düşünmemiştim.Ama cevabını biliyordum.

Gece'nin Işığı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin