Dinsel | Masky

#18

Birlikte içeriye doğru ilerlerken üstümdeki bakışları hissetmemek imkansızdı,kafamı kaldırıp bakmaya cesaretim bile yoktu çok utanıyordum gözlerimi hafifçe kaldırıp ona baktım onda hiç bir şey yoktu duygusuzca ve yavaş adımlarla yürüyordu.

Yüzündeki o vahşi sessizlik ve asaletle dimdik yürüyor,Adeta ben buradayım diyordu farklı ve çekici bir havası vardı siyah smokinin içinde daha bir çekici olmuştu.

İnsanların arasından yavaşça ilerlerken etrafı incelemeye başladım çok büyük bir balo salonuydu gri,altın ve beyaz renkleriyle dekore edilmişti kim dekore ettirdiyse ellerine sağlık cidden bayılmıştım.

Düşüncelerimin arasında kalabalık bir masada bize doğru el sallayan insanlarla,Ona baktım yüzünde belli belirsiz bir gülümseme oluştu masaya doğru yavaşça ilerlerken kulağıma doğru eğildi ve sıcak nefesini boynumda hissetmemle midem düğümlendi zaten çok fazla gergindim,bu minik hareketi bile beni daha çok germişti.

"Soru sorulmadıkça konuşma,gerisini bana bırak" Sertçe yutkundum ve kafamı hızlıca olumlu anlamda salladım ama o hemen geri çekilmedi sıcak nefesi bir kez daha boynuma temas etti ve yavaşça çekildi,Kendimi çok tuhaf hissettirmişti ne hissedeceğimi bilememiş bir halde yürümeye devam ettim ve masaya vardık.

Ceketinin üzerinde olduğumu hatırlayınca omuzlarımın üstünden çekip ona verdim,Gözleri çıplak omuzlarımda gezindi ve masadakilere döndü.

Bu insanların bakışları hiç iç açıcı değildi,O kadar vahşi duruyorlardı ki sanki bir parçalarını şeytana vermişlerdi,Ona daha da yaklaştım beni korurdu değil mi? Söylediklerine uymak daha mantıklı olacaktı.

Hepsinin yüzüne sırayla baktım,hepsinin yüzü de çok tanıdıktı Maddy bana anlatmıştı gerçekten de vardılar onlar gerçekti maalesef o en sevdiği karakterlerin gerçekliğini göremeden öldürülmüştü bense bunların hiç biriyle yan yana olmak istemesem de şu anda öyleydim.

"Vay Masky,Yanındaki hatun da kim böyle taş gibiymiş" Yüzünde kocaman gülümseme olan adamın sözleri gerginliğimi daha da arttırırken gözlerindeki alaycı bakış korkudan nefesimi kesiyordu.

Cevap vermeyip direkt Masky'e baktım,Gözlerinden yayılan pasif sinir bu adamdan bıktığının ve ondan pek hoşlanmadığının bir kanıtıydı sanki.

"Kız arkadaşım Grace" dedi yüksek sesle ve kolumda olan elini belime indirip sıkıca kavradı,Ortam bir anda sessizleşmişti kimse bunu beklemiyormuş gibi duruyordu açıkçası bende beklemiyordum kalbim yerimden çıkacakmış gibi hissediyordum.

"Tebrikler Masky" Sözleri masayı doldururken,Masky'nin yüzünde alaycı bir gülümseme oluştu,sanki bir zafer kazanmış gibiydi.

Tebriklerden sonra havadan sudan muhabbetlerle konuşmaya başladılar çoğunlukla gülüyorlardı,Konuşmadan hiç bir halt anlamıyordum o yüzden gözlerimle etrafı incelemeye başladım.

Dikkatimi çeken ilk şey garsonların yüzünde maske olmasıydı,Bu cidden gerekli miydi? İyi bir hava kattığını düşündüm ama ortaçağda da değildik Tanrı aşkına aslında bakarsak burası ortaçağdan fırlamış bir balo salonuna benziyordu,maskeler falan...tuhaf.

Gözlerim etrafta dolanırken birinin beni izlediği hissiyatına kapıldım,Hislerim beni odanın en köşesinde duran bir garsona yönlendirdi orada öylece duruyor bana bakıyordu mesafe vardı ama bakışları bana baktığını gösterecek kadar netti.

Bu bana tuhaf gelmişti diğer garsonlar arı gibi çalışıp etrafimızda dört dönerken o sanki bunlardan bağımsız durup beni izliyordu.

Gözlerimizin buluştuğunu hissettim,İstemsizce dudaklarım aralandı diğer her şeye bir pus inmişti onunla ben kalmış gibiydik,Ona doğru ilerlemek istedim ardıma dönüp bir adım attığımda belimde olan elle donup kaldım.