Dinsel | Masky

#29

Grace,Masky ve Max gece 2'de yetimhane kapısının önünde çalılıkların ardında bekliyordu.

Masky,Ben'den yardım almıştı ve şimdi onun güvenlik sistemlerini devre dışı bırakmasi gerekiyordu.

"Tamamdır Masky" Genç adamın kulaklıktan kulağına dolan sesle,Masky hareketi verdi ve ilerlemeye başladılar.Kız her ihtimale karşı ortalarında yer alıyordu.

İçeri girdiklerinde her şey sessizdi burası yepyeni olmuştu son derece temiz duruyordu ki kız yine o öksürük,acıyla inleme ve derin nefes seslerini duydu zavallı çocukların acıları dinlemek neredeyse unuttuğu bir şeydi.

Dikkatini kaybetti neredeyse tökezleyip düşüyordu ki masky onu tuttu onu omzundan sıkıca tutup yürümesine yardımcı oldu.

Araları limoni olsa bile bu kıza önem veriyordu,Ona zarar gelmesini istemiyordu onu ne olursa olsun korurdu canı yanmasın diye kendini ateşe bile atardı.

Doğrudan arşive indiler eldivenlerini takıp biraz araştırmadan sonra bir şey bulamadılar,Kız hayal kırıklığına uğramıştı ki aklına bir fikir geldi.

"Hemşirelerin odasına da mı bir göz atsak?" Bu fikirle Max ve Masky bakıştı ama kız onlardan önce davranıp yukarı fırladı.

Neyse ki burası her an çocuklardan birinin durumu kötüleşebilir korkusuyla asla kilitli tutulmazdı,Kız Masky ile sessizce kapıdan içeri girdi ve Max kapıda nöbet tutmaya başladı,eğer biri gelirse etkisiz hale getirmek için orada olacaktı.

Masky dosyaları hızlıca incelemeye başladı ama hiç bir şey yoktu ve etraf karanlıktı,Kız endişeyle etrafı bir şey bulma umuduyla kurcalarken bir şeye takıldı.

Yere eğildi ve parkelerden bir kaç tanesinin çıkabildiğini fark etti,Masky bunu görünce parkeleri kolaylıkla söktü ve bir defter buldu.

"Böyle ustaca saklandıysa önemli bir şey olmalı,alıp gidelim" Kızın sözleriyle Masky başını olumlu anlamda sallayıp parkeleri hiç çıkarılmamış gibi taktı ve odadan çıktılar.

Max,Odadan çıkan ikiliye döndüğünde Grace elinde bulduğu defteri sevinçle salladı.

"Hadi gidelim" Max'in fısıltısıyla geldikleri gibi sessizce gittiler her şeyin bu kadar kusursuz sürmesiyle Grace mutlu oldu ama içinden bir ses defterde bulacaklarından hiç hoşlanmayacağını söylüyordu.

Masky'nin evine vardıklarında hava artık aydınlanmaya başlamıştı ama hâlâ bu gizem aydınlanmamıştı.

"Hadi oku,Grace" Masky'nin ricasıyla kız koltuğa oturdu ve erkekler yanında yerlerini aldı kız defterin kapağını açtı çok eski olduğunu anladı defterden kötü bir koku yayıldı yine de umursamadı ve okumaya başladı.

Bunu paylaşacak kimsem yok,Bu günahı durduramıyorum,durduramıyoruz.

Ben ve arkadaşım Gwenn bu çocukların ölümünden sorumluyuz onları bilerek zehirliyoruz çünkü dinsel bir tarikata üyeyiz,yani üye yapıldık.

Yetimhane müdürü Melanie bunun içinde,Bu çocukları yüksek dozaj ilaçlarla zehirliyoruz hepsi yüksek adrenalinden ölüyorlar,ölmelerine yakın kanlarını alıp saklıyoruz bunlar sonradan elit kesime gidiyor bu çocukların kanlarındaki adrenalin onların gençleşme sürecini yavaşlatıyor ama yeterli olmuyor o yüzden hep daha fazlasına ihtiyacımız oluyor,yeni çocuklar yeni kurbanlar...bitmiyor,bitmeyecek.

Bu dinsel tarikatın her yerde eli kolu var,Çocukların kötü koşullarda öldüğünü yazıyorlar zaten hepsi kimsesiz,kimse peşinden koşmaz diyerek umursanmıyorlar.

William,Grace ve Elliot'un o kadar yüksek bir bağışıklığı var ki...Tanrı onları korusun,Bayan Melanie onları göndermek istedi çünkü yaşları büyüdükçe şüpheleri de büyüyecekti,William ile başlayacaktı ama Grace gitti.

Melanie'nin korktuğu oldu ve William bunu öğrendi,Zeki çocuk Elliot'a bundan bahsetti...Cesur Elliot kadınla yüzleşmeye gittiğinde Melanie ikisini de öldürdü sonra da onları yataklarına yatırıp bilerek her şeyi yaktı...yaşlı cadı neyse ki sadece onların bölümü yandı,tek iyiliğim yangını ihbar etmek oldu ama kurtarılamadılar.

Tanrı bizi affetmez ama Grace'in kurtulduğuna seviniyorum bizden nefret edeceksin yavrum ama nedenlerimiz ve korktuğumuz şeyler vardı.

Açıklayamayacak kadar kötü şeyler yaşadım...ve bunun parçası olmak beni bir an cezbetti ama yapmaya başladığım an nefret ettim,nefret ediyorum," Yazı burada aniden bitiriyordu,yazılar sona doğru çok hızlı yazılmıştı.

Kız kalbinde bir acı hissetti ama aynı zamanda rahatladı da 18 yıldır neden bu çocukların hasta olduğunu sonunda anladı ve öfke hissetse de aynı zamanda mutlu oldu.

Sesli bir şekilde nefes verip solundaki masky'e baktı ve ona genişçe buruk bir şekilde gülümsedi,omzunu adamın başına yasladı ve gözlerini yumdu.

"Vay be...Demek her şey...böyleymiş,bunu beklemezdim" Gözlerini açıp max'e baktığında gözleri doldu onu yıllardır büyüten kadının böyle bir şeytanlık yapacağı aklına gelmezdi,ihanete uğramış berbat hissediyordu.

"O üçünü öldüreceğim" Masky'nin sözleri kızı mutlu etti ve rahatlattı ölmelerini istiyordu hem de her şeyden çok.

"Ben gitmeliyim,bunun için teşekkürler" diyip Max yerinden kalkıp evden gittiğinde Masky biraz omzunda yatmasına izin verdi.

"Cevapları aldın mutlu musun savaşçı?" Kız yorgun bir ses tonuyla sorusunu cevapladı.

"Mutlu ve buruğum,Gerçeklerin böyle olacağı aklıma gelmezdi" Adam onu omzundan kaldırıp kendisine bakmasını sağladı.

Kıza başka bir görüşle baktı,Ne kadar güçlü bir kız görüyordu bunu kimse bilemezdi,Kıza sarıldı ve onu göğsüne bastırdı.

"Artık rahat duracak mısın?" Adamın sesindeki yorgunluk ve bıkkınlıkla içten bir kahkaha attı.

"Bitti,duracağım" diye cevapladı çünkü geçmişindeki pek çok şey çözülmüştü artık geleceğe bakmalıydı ve geleceğinde kendini sarmalayan bu adam vardı.