Dinsel | Masky

#15

Uzun bir yürüyüş beni bekliyordu yanımda para falan yoktu,yürüyerek gitmem gerekecekti tabii kaybolmazsam...

Tenha bir yola girdiğimde mahallenin başında iki tane hiç tekin olmayan tiple göz göze gelmiştim,bu iki saniyelik bakışma kaçmamı söylüyordu arkamı dönüp yürürken omzumun üstünden baktım,lanet olsun ki ayaklanmışlar bana doğru yürüyorlardı.

Havanın kararmaya başlamasıyla korkmaya başlamıştım,adımlarımı hızlandırdım.

"Heyt be,Ceylan gibi nasıl da sekiyor!" Arkamdan gelen iğrenç şaka ve kahkahalarla yüzümü ekşitip adımlarımı biraz daha da hızlandırdım.

"Koş ceylan koş,Eninde sonunda avcumuza düşeceksin ve biz seninle çok eğleneceğiz" Artık koşmam gerektiğini anlamıştım ve deli gibi koşmaya başlamıştım arkamdakiler de koşmaya başlamıştı,Belki de bu hiç iyi bir fikir değildi.

Çıkmaz sokağa girmemle yavaşladım şimdi hapı yutmuştum işte,sertçe yutkundum her yer demirliklerle kapalıydı.

"Yakaladık seni ceylan" Sesle ardımı döndüm,kalbim ağzımda atıyordu resmen gidebileceğim kadar geri gidiyordum ama onlar gittikçe bana doğru geliyorlardı.

"Bırakın beni" sözlerime iğrenç bir kahkaha ile cevap verdiler,Sıska olan bir adım daha yaklaştı.

"Eğlenmeden bırakmayız..." Bu onun son sözleri oldu,önce o yere yığıldı sonra ise arkadaşı nasıl olduğunu anlamamıştım ama ikisi de kanlar içinde yere yığılmıştı.

"Seni bir gün bile yalnız bırakamayacak mıyım? Başın beladan ayrılmıyor Grace" Bu sesi tanıyordum,bu sesi çok iyi tanıyordum....Gölgeler arasından çıkan beyaz maskeyle o kadar rahatlamıştım ki ona doğru koştum,aramızda kısa bir mesafe kalınca durdum.

Nefes nefese kalmıştım adrenalin ve korku beni öldürebilecek düzeydeydi ama o sakindi,gözlerini gözlerime dikmiş bana öylece bakıyordu.

"Beni kurtardın..." sesim o kadar kısık çıkmıştı ki,duymamasını bekliyordum ama duymuştu kafasını olumlu anlamda salladı.

"Seni kurtardım,Grace" sözleriyle belki de yapabileceğim en aptalca şeyi yapıp ona sarıldım,Bana bir şey yapacaklarından o kadar korkuyordum ki bir katile sarılmak beni daha güvende hissettiriyordu.

"Teşekkür ederim..." diye mırıldandım,Burnuma gelen sigara kokusuyla yüzümü buruşturdum ve ondan ayrıldım şimdi de saçma bir şekilde utançtan yanaklarımın yandığını hissediyordum,tüm vücudum yanıyordu.

"Teşekkür etme başını belaya sokma yeter,Çok sorumsuzsun çocuk gibisin ailen sana tekin yollara girmemeni öğretmedi mi?" Bağırışıyla hem korkup hem şaşırtsa da benim canımı yakan "ailen sana tekin yollara girmemeni öğretmedi mi?" lafı olmuştu,bir ailem olmadığını biliyordu daha bu sabah söylemiştim.

Sözleri kalbime bir hançer gibi saplanmıştı,nefes almak zorlaşmıştı sanki gözlerimin dolduğunu tüm vücudumun yandığını hissediyordum.

"Seni daha bu sabah bıraktım daha 24 saat geçmeden başını nasıl belaya sokabiliyorsun,Seni hiç bırakmamam gerekirdi değil mi? Sen bu zekayla beni iki dakikada ele verirsin şüphelerimi haklı çıkarttığın için sağol" Azarlamalarını dolu gözlerle dinlerken o bağırıyordu,Derin derin nefesler verdikten sonra kolumdan tutup çekiştirmeye başladı.

"N-Ne yapıyorsun?"

"O pisliklerin içinde duran 3.ceset olmak istemiyorsan sus ve yürü" Ses tonu bile beni öldürecekmiş gibiydi korkudan kalbim yine deli gibi atmaya başlamıştı.

Arabasının arka koltuğuna bindirdikten sonra kapıyı küfredercesine çarparak kapattı ve direksiyona geçip arabayı sürmeye başladı.

"Lanet olsun seni güvenli bir yere bıraktığımı sanmıştım çünkü senin sözüne inanmıştım kendisini güvenli bir yere götürmemi istemiştir demiştim ama sen o çocukla buluştun ve bir haltlar yedin tanrı bilir her neyse sonra da tinerciler peşindeydi? Böyle mi kendine sahip çıkıyorsun? Ben gelmeseydim neler olurdu o küçücük aklın alıyor mu?" Deli gibi bağırıyor bir yandan da arabayı sürüyordu azarlamalarıyla küçüldükçe küçülüyordum,sessizce ağlıyordum.

"Şimdi de ağlıyorsun ha? Pekala antlaşma iptal benim yanımdan ayrılmıyorsun,herkesi,herşeyi ve eski hayatını da unutabilirsin" Sözleriyle sanki nefes almayı unutmuştum.

Bunu bana yapamazdı onunla anlaşmıştık ben bana denileni yapmıştım onun ise beni serbest bırakması gerekiyordu.

"B-Böyle konuşmamıştık" Sesim çatlamıştı bütün vücudum hem titriyor hem de yanıyordu,ondan ses çıkmamıştı sadece arabayı hızlı bir şekilde sürüyordu.

"Patronunla konuştuğunu ve beni bırakacağını söylemiştin" Sözleriyle ufak bir kahkaha attı ama sinirden güldüğü çok belliydi.

"Patronum bilgiler için çok mutlu oldu beni tebrik etti ve seninle istediğimi yapabileceğimi söyledi,ne sanıyordun seni önemseyip bırakacağını mı sandın?" Sözleriyle daha da küçüldüm ve zar zor yutkundum haklı olması çok koymuştu.

"Ben başıma bela olmaman için gitmene izin verdim,yardımın için seni öldürmedim bile ilk defa bencil değildim ama sen bunu iyi değerlendiremedin" diyip arabayı durdurdu,O kadar sertti ki kafamı sürücü koltuğuna toslamıştım.

Arabadan indi sonra da beni indirdi,Kendimi çok güçsüz hissediyordum on yedi yıldır ilk defa böyle hissediyordum.

Evinin kapısını açtı ve içeri girmemi sağlayıp kapıyı kilitledi,Yavaşça arkama dönüp ona baktım ellerini göğsünde bağladı gözleri son derece aşağılayıcı bakıyordu.

"N-Ne yapacağım ben burada?" Kollarını iki yana doğru açtı ve bir adım daha yaklaştı.

"Güzel yemek yapıyorsun yemek yapabilirsin,ben dağınık biriyim dağıttıklarımı toplarsın,kıyafet yıkamaktan hiç anlamam,kan lekesini çıkarmakta zor oluyor onları temizlersin"

"Sen benden hizmetçin olmamı istiyorsun" Maskesinin altından alaycı tonda bir gülüş yükseldi,bir adım daha attı.

"Kafan öyle basıcaksa evet öyle olmanı istiyorum,Grace" Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır,hayır bırak beni ben evime gideceğim böyle konuşmamıştık" diyip kapıya doğru koşmaya başladım ki beni belimden sıkıca kavrayıp tuttu,şokla kocaman açılmış gözlerimde belimde tuttuğu ellerine baktım.

"Evin? Onlar senin ailen değil,Grace senin bir ailen hiç olmadı olmayacakta ben izin vermedikçe hiç bir şeye sahip olamayacaksın seni yaşatacağım yemin olsun ki ölmeyeceksin ama hiç bir şeye sahip olmadan yaşamak ölümden farksızdır" Her kelimesi kaburgalarıma bıçak gibi batıp nefes alışımı zorlaştırıyordu,yer ayağımın altından kayıyordu bir anda yeri boyladım.

Ben ne diyeceğimi bilemiyordum ama canım yanıyordu hiç kimse beni bu kadar incitememişti,Kendimi çöpten farksız hissediyordum pis ve yapayalnız.

Gözlerim doluyor kalbim sıkışıyordu,Kendimi ölüme hiç bu kadar yakın hissetmemiştim.

"Bana hizmet edeceksin,bundan sonra benim oyuncağımsın sen bana aitsin,ben ne dersem o" Sözleriyle kafamı zar zor kaldırdım ve son görebildiğim beyaz maskeden sızan delicesine bakışlar olmuştu.

Merhabaaaa,Nasılsınız umarım iyisinizdir sizi bekletmeden hemen bir bölüm yazdım ama yayınlayıp yayınlamamak konusunda çok kararsız kaldım bu bölümü güzel yazdığımdan şüpheliyim neyse sizleri seviyorum kendinize çok iyi bakın hastalanmayın ♥︎