21- Yılın İlk Günü

88 4 17
                                    

Volkan gözlerini açtığında, çoktan sabah olmuştu. Doğukan'ın göğsünde uzanıyordu, bir elini uzandığı bedenin karnına koymuştu. Doğukan'ın yüzünü görmek için hafifçe boynunu geriye attı. Hala uyuduğunu düşünmüştü, ancak başını kaldırdığında kendisine sevgi dolu bir şekilde bakan yeşilleri gördü. Doğukan, boğuk gelen sabah sesiyle "Günaydın." dedi göğsünde uzanan çocuğa.

Gülümsedi, "Günaydın, ne zamandır uyanıksın?"

"Bilmiyorum seni izlerken vakit hızlı geçti galiba."

Volkan utanarak başını önüne çevirdi. Doğukan onun bu hareketine gülmüştü. Yeniden başını kumral olana çevirdi, bir süre hiçbir şey demeden gözlerini izledi.

"Seni seviyorum." dedi Volkan.

Doğukan bu cümleyi duymayı uzun zamandır bekliyordu ama şu an duymak onu çok mutlu etmişti. Gözleri parıldayarak gülümsedi "Ben de güzelim. Ben de çok seviyorum." Dudaklarını siyah dalgalı saçlara bastırdı.

Geri çekildiğinde Volkan "Yılın başında sınıfa gelen yeni çocuğun sen olduğunu söyleseler, üstüne ona aşık olacaksın deseler yüzlerine söverdim." dedi.

"Biliyorum, söverdin."

Doğukan elini göğsünde uzanan çocuğun saçları arasına atıp karıştırdı. "Sen bu aralar biraz uysallaştın sanki." dedi dalga geçerek.

"Ha yani sinirli halimi sevmiyorsun?"

"Hayır, ben senin her halini seviyorum."

Volkan gülümsedi, "Sen biraz fazla aşık olmuşsun galiba."

"Öyle galiba."

Volkan şu an bulundukları halin bitmesini istemiyordu. Sonsuza kadar böyle kalabilirdi. Ancak birden duyduğu telefon sesi ile başını yattığı yerden kaldırdı. "Kim bu amına koyduğum?"

Yandaki komodinin üzerinden telefonunu alınca arayanın Dağra olduğunu gördü. Telefonun sesini kısıp yatağın üzerine bıraktı.

"Kimmiş, belki önemlidir açsana."

"Dağra."

Doğukan duyduğu isimle, dün geceden beri Dağra'yı görmediğini hatırladı. Sadece eve girerken görmüştü, daha sonra ne olduğunu bilmiyordu.

"Volkan! Biz Dağra'yı unuttuk."

"Unuttuk derk- Hassiktir." diyerek telefonuna uzandı. O an fark etmişti kendisi de.

Alo, Dağra nerdesin oğlum?

Volkan ben yarrağı yedim.

Noldu be? İyi misin, sesin mal gibi geliyor.

Ufuk şu an yatağımda tamamen çıplak bir şekilde yatıyor ve az sonra eve Sarp gelecek.

Siktir! Siktir? Ciddi misin?

Lan niye şaka yapayım!

Bağırma be. Ufuk'a söylesene gitsin.

Sıkıntı da o ya. Gitmiyor pezevenk.

Niye ya? Tipini siktiğimin çocuğu. Sarp'a deseydin gelme diye.

Dedim de çoktan çıkmış yola.

Hassiktir.

Ne yapacağım ben?

Bilmiyorum. Of amına koyayım ya bu sarı velet niye her yerden çıkıyor.

Şey yapsak. Tek aklıma o geldi de.

Ne?

Doğukan'a mesaj atsan, o Ufuk'u arasa.

Kış Yağmuru | bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin