سناتور کیم فردی باکمالات ، مستبد و مردسالار و دولتمندی بود که خیلی ها از جمله مادلین خواهان او بودن و همین حقیقت باعث می‌شد پیچک های حسادت خفه‌کننده خرخره‌شُ بچسبه و نزاره نفس بکشه !
*************
اسم فیک : ماشین تحریر قرمز
کاپل : ویکوک ، سیکرت
ژا...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
زمانی که فهمیدم دروازه‌ی ورودی ذهنم ، زیادی کثیفه رو یادمه ، برای ورود به ذهنم باید چیزی پرداخت میکردم ، حتی ذهن خودمم منو با منفعت میخواست، باید چیزی براش می‌بردم، براش آرزو و رویا و امید بردم اما اون زیاده‌خواهی می‌کرد، باید قربونی می‌بردم تا بزاره وارد ذهنم شم . و این من بودم که سال ها به دور از ذهنم ، پشت دروازه ورودی نشستم به انتظار ...
تو هر چقدر هم تلاش کنی در آخر یک بازنده ای بیش نیستی ، اما بازم مشکل از خودته. برنده همون بازنده ایِ که تلاش کرده ... یه بار دست از تلاش بردار حداقل مشخص بشه واقعا ایراد از توعه ...
............SENATOR KIM........... . . . . . .
همه چیز اون خاکستری بود چشم هاش؟ رگه هایی بین موهاش؟ رویاها و امیدهاش؟ حتی دود سیگارش اون حالا آبیه یه رنگ افسرده* .
بعد از اتفاق شب قبل تهیونگ و جونگکوک پایه های عشقشون یه فروپاشی و لرزش رو تجربه کرد .
تهیونگ از ترس اینکه جونگکوک تو خواب راه بره و دست به خودکشی بزنه با جنون فاصله ای نداشت پس فکر کرد باید اون رو به زنجیر ببنده ! درحالی که زنجیر های آهنی رو آورده بود با اعصابی خرد ، جونگکوک رو به میله و پایه های تخت بست .
کیمِ بزرگ هر چی به پسرش اصرار داشت اینکارو نکنه ، اما گوش شنوایی برای تهیونگ نمونده بود. درمونده و ترسیده بود .
همسرش مثل ابر بهار اشک می‌ریخت ، آلفا با هر اشک زجر می‌کشید. امگا اسیر یا زندانیش نبود که به زنجیر بکشه و کتک بزنه ! اون همسرش بود ، تکه ای از وجودش! البته جونگکوک داشت فکر می‌کرد شوهرش کتکش نزده اما همین که یه دستش رو وحشیانه به تخت بست تا جایی نره ، از هزار تا کتک بد تر بود .
دهه‌ی نود بودُ امگاستیزی و آلفاسالاری ! آلفا ها خیلی کم پیش میومد رابطه عاشقانه با امگاشون داشته باشن و اکثر اوقات امگاها رو مورد ضرب و شتم قرار میدادن ، بدون اینکه پرونده قضایی داشته باشه !
امگا بی‌نهایت دلش میخواست درس بخونه و یه وکیل پایه بشه اما خب وکیل اونم امگا ؟ موردقبول نبود ! جونگکوک تسلیم نمیشد ، رویا داشت و باید رویاهاشُ به پرواز در می‌آورد.
