Lafımı dudakları kesmişti. Hızlı avını avlamak isteyen bir avcı misali öpüyordu beni. Daha iler gitmek istediğini beni yatağa atarak belirtmişti.
Genç kız Olivia Korkmaz 2 yıldır açtığı şirketiyle dünya yarısının 1 çi sırasında olan Wizard şirketin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar: Aylin Şova
Hani ya bir kere mutlu olduğunda gerçek mutluluğu bulduğunu sanarsınya sonra bütün kötü şeyler senin başına gelir o şansızlık olur insanda. Ben hep o insanın hevesini kursağında bırakan kadındım. Dünyaya öyle gelmiştim. Babam erkek istemiş hatta beni erkek çocuğu sanmış sevinmişler ta ki doğana kadar.
İnsan şans içinde doğa biliyor onlar için hayat kolay ama kendi hayatında şansı kurmak hiç kolay değil. Her bir zorluğu da kolaylığı da sen yapmalısın ki bir kere mutlu olsun ailen. Ailen seninle gurur duysun ister insan. Ne kadar yaransan da en büyük zaferleri kazansan da hep ailen senden şübhe eder. Okumandan başarından hatta konuşmadan bile bir sorun ararlar bazen.
Aslında belkide en büyük başarılar ailesi onun arkasında her koşulda duran bir insan çıkıyor.
Doğru ailemden sadece Annem bana destek oldu ama o destek keşke maddi destek olmasaydı.
Adamın bağırışları beni kendime getirdi. Şuan Aras Wizard avukata işkenceler çektiriyor bense oturmuş hayatımı gözümün önünde film şeridi yapıyordum. "Tamam, tamam her şeyi geri çekiyorum hiç bir" dedi söylediği cümleni nefes almak için kesen adam. "Dava açılmayacak" dedi yeniden cümlesini tamamlayarak.
"Güzel" demişti Aras l-i uzadarak. Sıvadığı gömleğin kolunu düzelterek dışarıya çıktı. Bende artık adam rahat rahat ölsün diye onun peşinden çıktım. "Ee sonraki kurban" demiştim ki nefesim kesilmeye başlamıştı. Sigara.. sigara kokusu geliyordu. Aras hemen yanıma gelip sırtıma sıvazlamaya başladı.
Öskürmemin sigaradan olduğunu anladığında hemen sigarayı yere atıp üzerine iki defa bastı. Beni daha aydın yere çekti. "Sen sigaradan dolayı mı öyle oldun az önce?" Sormuştu biraz daha kendime geldiğimde. Kafamı onaylar gibi aşağı yukarı salladım. "Ben bilmiyordum" dedi ve bir anda yine gözleri zemini buldu.
"Neyse" dedim biraz daha kendimi toplayarak. "O boku yanımda çekmezsen sevinirim." Diye ona uyarıcı küçük bakışlarımı gönderdim. "Tamam merak etme" dedi yeniden duruşunu düzeltdiğinde.
"Onur Akın 27 yaşında ünlü ticaret şirketinin yani Success' in sahibi. Annesi çocukken terk etmiş babasının şirketini yönetiyor. Babası ünlü mafyalardan biri. Nişanlısı Ada Sürgün. Nişanlısına düşkün ama bu aralar magazinlerden düşmüyorlar ayrılmak zorunda kalıyorlarmış. Evi senin şirketine yakın aslında. Hemen hemen 1km ötesi." Dedi kafasını sağa sola sallayarak. "Ha birde" demişti en sonunda ekleyerek. "Siz burda olmadığınız da şirkete karşı olacak şekilde eleştirmişti." Dedi.
Artık ilgimi tamıyla çekmişti. "Bana karşı?" Dedim bir kaşımı kaldırarak. "Evet" demişti düz sürat ifadesini bozmayacak şekilde. "Tamam bunu Hall et ben eve geçiyorum." Dedim ayağa kalkarak. "Neyle gidiceksin?" Dedi. O gerçek tokat gibi yüzüme vurmuştu. "Tamam bekliyorum hadi" dedim.
