Lafımı dudakları kesmişti. Hızlı avını avlamak isteyen bir avcı misali öpüyordu beni. Daha iler gitmek istediğini beni yatağa atarak belirtmişti.
Genç kız Olivia Korkmaz 2 yıldır açtığı şirketiyle dünya yarısının 1 çi sırasında olan Wizard şirketin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Peki şimdi? Şimdi ne olacaktı,ne yapacaktım. Artık bunu Giray'a söylemenin bir anlamı olmayacaktı. O ne yapacaktı sanki. Gitgide ürpertici hal alıyordu bu durum. Her kes den şüpheleniyorum. Her kes ola bilir, her yakınım ola bilir.Neden şimdi ortaya çıktı ki bu? Neden sorusu korkutuyordu en çok beni. Bir şeyi bilmemek, ama senin başına gelmesi. En korkutucu durumdu benim için.
Her kesi her şeyi araştıra bilirdim. Ancak annem burda ve kariyerim itibarım yerle bir ola bilirdi. Kos koca Olivia Korkmaz'ın evine biri giriyor ve bunu Olivia bulamıyor. Gülünç bir hal resmen.
Kapı çalmaya başlamıştı. "Gel" yanıtını verdiğimde Girayın odaya girdiğini gördüm. Hemen kutuyu yatağın altına fırlatarak ayağa kalktım. "Günaydın Olivia" demişti yüzünde olan neşe gülücükleri ile. "Günaydın Giray" dedim sakinliğimi koruyarak. "Yemek hazır onu söylemek için geldim" dedi ellerini göğüsünde birleştirerek. "Tamam çık geliyorum" demiştim. Kafasını olumlu anlamda sallayarak çıkmıştı.
Ben nasıl halledecektim bu konuyu? Korkutuğum durum her kesin bunu öğrenmesi olacaktı. Ama ben yaşadığım sürece bu gerçekleştirilemezdi. Daha fazla oyalanmadan dolaba doğru yönelerek kendime kıyafet seçmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafet:
Düğmelerimi ilikledikten sonra çantamı alıp aşağıya düştüm. Annem yine mis gibi kahvaltı hazırlamıştı. Ama benim hiç bir şey yiyeceğim yoktu. Sanki o mektuptan sonra bütün iştahım gitmişti. Annem masaya peyniri koyarken topuklularımın sesini duyarak bana doğru döndü.
"Günaydın kızım" dedi kocaman gülümsüyerek. "Günaydın annecim" yorgun sesimi direkt anlamış ve kaşlarını çatmıştı. Yanına gələrək masanın başında duran sandalyede oturdum. Arkamdan gelip bana sarılarak "Nolmuş benim güzel kızıma" dedi yumuş sesiyle. Zorla yüzüme gülümse yerleştirerek "N'olacak ki anne, sadece akşam uyuyamadım" dedim sakince. "Tamam o zaman hadi sen başla Girayda geliyor bende menemeni getireyim" demişti mutfağa doğru koşarken.
