Boramess - Bizden olmadı
Oynamış resmen benimle oynamış. Neden peki ? Çok mu mutlu olmuştu benimle eğlenirken çok mu mutlu olmuştu? Allah daha çok güldürsün o zaman ne diyeyim daha.
Düşmemeye dikkat ederek kayaların üstüne oturarak dalgaları izlemeye başladım.
"Sordum ya aklında bir plan mı var dedim. Ne planı dedi aklımda bir plan falan yok dedi. Varmış meğersem aklında çok güzel bir plan varmış." Dedim titreyen dudaklarımın arasından.
"Gelip bana anlatsaydı. Ona yardım ederdim. Yemin ederim yardım ederdim. Ama o kalbimi kırmayı seçti. İyi de bok yedi."
Dedim kendi kendime. Gözlerim çok acıyordu ama kalbimdeki acı bundan daha büyük.
"Gerçekten eder miydin?" Sesini duyunca hiç bir tepki vermeden kafamı kendime çektiğim dizlerimin üstüne koydum. Yanıma oturduğunu hissettim. Belki bu histe yalandı.
Kafamı kaldırarak yüzüne baktım.
"Neden geldin? Biraz daha eğlenmek için mi?" Diye sordum. Pişman mı olmuştu? Olsun köpekler gibi pişman olsun. Ama ben daha çok pişmanım. Onu sevdiğim için çok pişmanım. Sikeyim kendi sevgimi. Boş insanlar için verdiğim sevgiyi de sikeyim.
"Mira düşündüğünde aklından ne geçerse onu yapacağını söyledi." Bunun için mi gelmişti?
Kafamı yüzünden çekerek tekrar dalgaları izlemeye başladım.
"Onca söylediğin sözler yalandı demi? Anca beraber kanca beraber, ben senden gidemem falan hepsi yalandı. Oyundu demi?" Dediğim yaşlar tekrar gözlerimden süzüldü. Sustu. Hiç birşey söylemedi. Dikkat ederek ayağa kalktım.
"Neyse ya ben aldım cevabımı. Bundan sonra ki hayatında sana mutluluklar." Diyerek kayaların üstünden inerek yola çıktım. Yine susmuştu. Susmak en çok ona yakışıyordu...
Yavaş yavaş eve yürümeye başladım. Ev neyse ki yakındı. Ayaklarım artık beni taşımak istemiyor gibiydi. Kim beni istemişti ki ayaklarım istesin..
Arkamdan Mira 'nın sesini duydum ama dönmedim. Sonra Gökmen bağırmıştı. Nasıl bulmuşlardı beni? Ayaklarım beni daha fazla dayandıramamıştı. Düştüğüm gibi ağlamaya başladım.
"İklim.." Artık yanımdalardı. Bağırarak ağlamaya başladım.
"Oyun oynamış benimle.." dedim. Sanki kendimle konuşurmuş gibi ama onlara anlatıyordum. Titrememe engel olamıyordum.
"İklim kalk hadi yerden. Soğuk üşütürsün eve gidelim." Üşütürsün. O gün o da bana aynısını demişti üşütürsün hasta olursun demişti. Yalanmış.
"İddia için kullanmış beni.." Ellerimi yere koydum. Bir anda öksürmeye başlayınca nefesim kesilmişti. Kafamı iki yana sallıyordum. "Oynamış benimle." Dedim öksürüklerimin arasından.
Göz kapaklarım kapanıyordu. Onlarda benim gibi yorulmuşlardı. En son birinin beni kucağına aldığını hatılıyordum. Sonrası karanlık. Karanlıktan nefret ediyordum..
--------
OYLAMAYI UNUTMAYIN!!
