13.BÖLÜM

228 7 0
                                    

No Land - Düşünme Kaybolursun

Eve geldiğim gibi odama çıktım. Beyaz üstünde kirazlar olan pijamamı üstüme geçirdim. Yüzümdeki makyajı silerek. Aşağıya indim. Tarçın 'ın mamasını koyarak koltuğa oturdum. Karşımdaki boş gri duvarı izlemeye başladım. Terapi gibiydi..

Neredeyse yarım saat boyunca duvarı izledim. Kapının sesini duyunca istemeye istemeye yerimden kalktım.

"Ağaç oldum burada yavrum niye açıyorsun kapıyı?" Dedi Gökmen içeriye girerken. Salona geçerek koltuğa oturdu.

"Sen benim evde olduğu mu nereden biliyorsun?" Diye sordum. Çünkü ben onlara eve gidiyorum falan dememiştim.
Sorduğum soruyla gözlerini kaçırdı.

"Aç mısın? Yemek söyleyelim." Dedi. Sorumu duymazlıktan geliyordu.
"Aç olduğunu varsayıyorum. O yüzden pizza söyleyelim." Dedi ve cebinden telefonunu çıkarak sipariş verdi.

"Gökmen soruma cevap vermedin." Dedim hafif sitem ederek.

"Ya tahmin ettim olamaz mı?" Dedi ama ben pek inanmamıştım.
Kafamı salladım.

Tarçın 'ın kuyruğunu koltuğun kenarına sürterek geldiğini görünce kucağıma aldım.

"İklim versene seveyim." Yanına yaklaşarak tarçın 'ı kucağına bıraktım.
"Canını acıtmadan sev." Dedim.
Yanına oturdum.

"Yağızla karşılaştım." Dedim bir anda. Kaşlarını çatarak bana döndü.

"Ne dedi piç?"

"Özür dilemek kendini afettirmek istiyormuş bende birşeyler söyledim işte." Dedim.

"Neyse ya boşver şu piçi yarın akşam parti var ve sende geliyorsun." Dedi itiraz etmemi istemeyen sesiyle. Gitmek istemiyordum ama kafamı dağıtmam lazımdı.

"Yarın okula gel. Sabah ben alırım seni. Bir tane piç kurusu yüzünden derslerinden geri kalma. Sen değil miydin benim hayallerim var diyen." Dedi.
Burukça gülümsedim.

"Benim hayalimde o da vardı."

Kapı çalınca tarçın 'ı koltuğa bırakarak salondan çıktı.
Tarçın kucağıma oturdu.

"Şeker şey kendini sevdirmeyi de biliyorsun." Dedim parmaklarımı tüylerinde gezdirirken.

Gökmen geri geldiğinde elinde iki tane pizza kutusu vardı.

"Yuhh." Dedim. Ben iki dilim yesem doyardım.

"Ne ya açım ben. Kalkta içecek birşeyler getir." Dedi. Oflayarak tarçın 'ı koltuğa bıraktım.

"Oflama!"

"Tamam anne!" Dedim salondan çıkarken. Buzdolabından kola çıkradım iki tanede bardak aldıktan sonra geri salona girdim.

"Sende yemek ister misin?" Diyerek tarçın 'a pizza diliminden uzatıyordu.

"Heyy sakın o yiyemez." Diyerek yanına oturdum.

"Ama biz gözünün önünde yiyeceğiz ayıp değil mi canı çeker." Dedi dudaklarını büzerek.

"Saçmalama Gökmen." Dedim.
Sessizce pizzalarımızı yedik.

Gökmen gittikten sonra biraz kitap okudum ve erkenden yatağıma girdim. Yarın okula gideceğim için erken kalkacaktım. Gözlerimi kapattım ve kendimi düşlerime bıraktım.




Hiç Mi Sevmedin?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin