Tolgahan Tarıoğlu - Unutmak İstiyorum
"Gitme.." diye bağırdım giden
Yağız 'ın arkasından.
"Annem gibi beni bırakma Yağız."
Dizlerimin üstüne çökerek ağlamaya başladım.
"Biliyorum sen benimle oynamadın." Sesim o kadar güçsüz çıkmıştı ki ben bile zor duymuştum. "Seviyordun beni Yağız."
"Yapmamışsındır Yağız girmemişsindir o iddiaya."
Son kurduğum cümle bu olmuştu.
Göz kapaklarım yavaşça açılıyordu. "Yağız." Dedim. Güçsüz çıkan sesimle. Göz kapaklarım tamamen açılınca hastanede olduğumu anladım. Ama neden? Neden hastanedeydim? Doğrulup etrafa bakmak istedim ama felç kalmış gibiydim. Yanaklarım ıslaktı uykumda da ağlamıştım.
Kendime gelince hafifçe yattığım yerden doğruldum. Kolumda serum takılıydı. Odada da kimse yoktu. Gözlerim çok acıyordu.
Bakışlarımı karşıdaki beyaz duvara sabitledim. Odanın kapısı açılıdığında gözlerimi duvardan çekmedim. Gelen kimdi bilmiyorum ama şuan kimseyi görmek istemiyordum.
Dayanamayarak kafamı kapıya doğru çevirdim. Mira, Gökmen, Sinan,Deha ve o..
En son içeriye o girmişti. Gözleri kan çanağıydı.
Mira koşarak kollarını boynuma doladı. Kafasını boynuna koyunca hıçkırarak ağlamaya başladı. Bende ona sarılmak istedim ama kıpırdamıyordum.
"İklim çok korktum." Hıçkırdı. "Kafandakiler yüzünden kendine birşey yaparsın diye çok korktum." Dedikten sonra kollarını boynumdan çekerek omuzlarıma koydu. Gözlerim kızarmış gözlerini buldu.
"İyi misin?" Diye sordu tepki veremedim. Vermek istedim ama veremedim. Omuzlarımı sıkarak sarsmaya başladı. "İklim birşey de cevap ver" dedi bağırarak.
Sonra arkasına doğru döndü.
"Neden tepki vermiyor birşey söylemiyor." Dediği sırada içeriye doktor ve hemşire girdi.
"İklim nasılsın bakalım?" Diye sordu doktor ama ben yine vermedim, veremedim.
"Doktor bey bende konuşmayı denedim ama cevap vermedi. Tepkide göstermedi."
"Yağız kim?" Diye sordu doktorun yanındaki hemşire.
"Benim." Diye cevap verdi Yağız
"Bir şey mi diceksiniz?"
Hemşire kafasını salladı.
"Odaya serum bitmesine ne kadar kalmış diye bakmaya geldiğimde uykusunda ağlıyordu. Senin ismini sayıklıyordu." Deyince hepsinin bakışları bana döndü.
"Ufak çaplı bir şok geçirmiş olabilir." Dedi doktor. "Üzüntüden ve stresten uzak durmalı. Belki yakında baş dönmeleri ve mide bulantıları başlayabilir. Serum bittikten sonra taburcu olabilirsiniz." Dedi ve çıktı. Hemşirede çıkacağı sırada Yağız 'ın konuşmasıyla durdu.
"Başka ne söyledi?" Diye sordu yan bana bir bakış atarak.
"Annem gibi bırakma beni. İddia falan diye birkaç kelime söyledi işte." Dedi ve çıktı.
Gözümden yaş düştü ama ben elimi kaldırarak silemedim o yaşı. Sonra bir tane daha düştü. Bir tane daha..bir tane daha...
Gökmen yanıma oturarak kollarını bana doladı.
"Ağlama sakın ağlama tamam mı? Doktor üzüntüden ve stresten uzak durmanı söyledi duydun demi? O yüzden ağlamak falan yok." Geri çekilerek baş parmağıyla gözyaşlarımı sildi.
Alnımıda öptükten sonra kalktı.
Konuşmak için ağzımı açtım ama sesim çıkmadı.
"Geçmiş olsun iklim." Dedi Sinan. O da var mıydı bu iddianın içinde ya da Deha onlar da var mıydı? Deha 'nın böyle birşey yapacağını sanmıyordum o ne Yağız 'a ne de Sinan 'a benziyordu.
