Ron uyandığı zaman arkadaşlarını yanında uyuyakalmış bir şekilde buldu. Harry kanepede sızmışken,Hermione rahatsız bir şekilde yatak başlığına yaslanmıştı. Kendisinin de pek rahat uyuduğu söylenemezdi. Eşini görmüştü,ama aniden kayboluvermişti.
Üstüne birde saatlerce aynı pozisyonda uyumuş,boynunun tutulmasına sebep olmuştu. Elini boynuna atıp sertçe ovuşturdu,bir yandan da yataktan kalkmaya çalışıyordu. En sonunda başardığında,baş ucunda yatan Harry'e uzandı. "Harry!" Harry sarsılarak uyanırken,gözlüklerini düzeltip Ron'a baktı.
"Ron?" Daha sonra ise ampul sonradan yanmış gibi yerinden zıplayarak "Gördün mü?!" diye sordu. Ron ağrıyan başını tutup "Evet,ama çok kısaydı. Ne olduğunu bile anlatamadım." diyerek yatakta yatan Hermione'ye yaklaştı. "Mione?" Hermione hafif olan uykusu sebebiyle hemen kalkarken,arkadaşının omzunu tuttu "Başardık mı?!"
Ron uyku sersemi olan arladaşının gücüne iyice şaşırırken kafasını salladı "Başardık." Hermione zaferle gülümseyip "Yaşasın!" diye sessizce bağırırken. "Ron,canım annen seni çağırıyor!" Aşağıdan gelen Bayan Granger'ın sesiyle herkesin gülüşü aniden solmuştu.
Ron arkadaşlarına bakıp iç çekerken,yavaşça gülümseyip "Sonra görüşürüz çocuklar. Teşekkür ederim." diyerek kapıya doğru yöneldi. Annesinin yanık çörek kokusunu buradan bile alabiliyordu.
Son basamağı inip,kapıda kendisini bekleyen annesi ile göz göze geldi. Yanık çörek kokusu biraz dinerken,annesi gerçekçi ama sahte bir gülümsemeyle "Teşekkür ederiz. Hadi Ronald." diyerek oğlunu çağırdı. Ron bayan Granger'a gülümseyip annesinin yanına giderken,annesi son kez gülümseyip evlerinin yolunu tuttu.
"Bu gün doğum günün." Ron duyduğu şeyle annesinin biraz olsun yumuşamasını dilerken,Molly "Viktor ile bir randevu ayarladım." diyerek eve hızla yürümeye devam etti. "Seni almaya gelecek,gülümsemeyi ve mutlu görünmeyi unutma." diyerek emirlerini sıralamaya başladı. "Odana git,güzel bir şeyler giyin. Kahvaltıyı belki onunla yaparsın. Bütün gün sürecek bir randevu ayarladık." diyerek evin kapısından içeriye girdi.
Alfa kardeş ve abilerin evde olmamasını fırsat bilerek her şeyi kullanıyordu annesi. Ron Viktor ile evlenecekti,başka çaresi yoktu. En kısa sürede hemde.
Ron odasına çıkıp kapıyı arkasından kapatırken,sırtını kapıya yasladı. "Lütfen,işe yarasın..." diye dualar ederek aynadaki yansımasına baktı. Solmuş yüzü ve çökmüş gözleriyle bir harabeye benziyordu. Annesinin öyle bakmasına şaşmamalı.
Elini yüzünü hızlıca yıkayıp,dolabına ilerledi. İçinden bu günlük yıkıklığını saklayan bir kaç parça çıkardı. Aşırı üşüdüğü için,-muhtemelen büyü yüzündendi-bir parça daha çıkardı. Biraz fazla sade kalmış olabilirdi,ama içinden gelmiyordu işte.
Büyük bir isteksizlikle giyinip,kemerini beline bağlarken aşağıdan gelen tanıdık feromon ile yüzünü ekşitti. Viktor'un yine fazlasıyla baskın kokusu midesine kıramp girmesine sebep oluyordu. "Ron,canım Viktor geldi!" Ron yüzünü iyice ekşitti,umarım Viktor fazla yüz bulup dokunmaya çalışmazdı.
Beş dakika sonra aşağı indiğinde,elinde çiçekler ile Viktor duruyordu. Olabildiğince gülümsemeye çalışarak yanına yaklaştı,adımları geri geri gidiyordu. "Günaydın." "Günaydın,iyi ki doğdun." Ron zar zor gülümseyerek kendisine uzatılan buketi alarak hemen annesinin eline tutuşturdu. "Hadi gidelim." Kafasını tamam anlamında sallayıp,adamı takip etti.
☀︎︎☀︎︎☀︎︎☀︎︎
Ron eve geldiğinde çok yorulmuş ve sıkılmış hissediyordu. Viktor'un feremonları her bir alfa yanına geldiğinde berbat bir şekilde artıyor,boğulmasına sebep oluyordu. Sürekli oraya buraya sürüklemesi de cabasıydı.
"Ron?" "Efendim?" Percy kardeşinin bitmiş haline bakıp iç çekti "Çok mu yoruldun?" Ron zar zor kafasını salladı "Git sıcak bir duş al. Seni bekliyoruz." Ron üstüne sinen alfa feremonlarından kurtulmak için can çekişirken,duyduğu şey ile hemen banyoya koştu. Kendine pijamalarını çıkardı,feremonlara bakılırsa evde yabancı yoktu.
Küvete girip sırtını dayarken,hissettiği rahatlama ile iç çekti. Sanki üstünden bir yük kalkmış gibiydi. Kendini iyice temizleyip,sıcak suyun keyfini çıkardıltan sonra kurulanarak aşağıya indi. Pijamaların rahatlığı ile kuş gibi hissediyordu.
Aşağı,salona indiğinde bütün herkesin toplandığını gördü. Hermione ve Harry bile buradaydı. Fleur elleri ile yaptığı,Ron'un favorisi olan pasta ile gülümserken,Ron ne diyeceğini bilemiyordu.
"İyi ki doğdun Ron!" Hermione herkesle birlikte bağırdıktan sonra sıkıca arladaşına sarıldı,Harry ikisine birden sarlınca ise tamamlanmışlardı. Percy,Charlie,Bill,Geoge,Fred ve Ginny Kardeşlerine teker teker sıkıca sarıldıklarında Ron dünyanın en mutlu insanı gibi hissediyordu. Aldığı bir sürü hediye ve sarılma da gözlerini doldurmaya yeterdi. Hele geçirdiği günden sonra....
*******************************
Bölüm sonu.
Ne düşünüyorsunuz bakalım?
Bu bir özel bölüm gibi bir şeydi,o yüzden İYİ Kİ DOĞDUN RONALDWEASLEY❤️✨
Neyse. Sizce gelecek bölümlerde neler olacak? Blaiseeşini bulmak için ne yapacak?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
