You're Mine.

20:Holy Merlin!

Merabalar.
Keyifli okumalar.
******************************

"Vay be Ron." Harry kendini yatağa iyice yerleştirirken mırıldandı "Kendi yatağım bu kadar rahat değil lan!" Hrrmione göz devirerek kızılın elini sıcak bir ifadeyle tuttu "Bize neden gelmedin Ron? Ne kadar endişe ettik haberin var mı?" Harry Hermione'nin vermeye çalıştığı sinyalleri algılar algılamaz hemen "Evet dostum,çok endişelendik!" diyerek onayladı.

on suçluluk ifadesi ile kafasını eğdi "Özür dilerim,başınıza bela olmak istemedim. Hem,yanımda para vardı." Hermione kafasını iki yana salladı "Konu paran olup olmaması değil Ron. Ya başına bir şey gelseydi?" Ron kafasını salladı "Haklısın Herm."

Harry,arkadaşının gözlerine baktı "Sen yemek yedin mi?" Ron kafasını salladı "Evet,neden ki?" Harry gözlerini kısarak "Sen ne zaman yemek yemesen böyle bakarsın." Ron kafasını iki yana salladı "Gece tam uyuyamadım."

Harry "Bu yatakta uyuyamamak için-" diye söze başladı,ancak Hermione'den aldığı ölümcül bakışlar ile susarak boğazını temizledi,sanırım istemeden ölüme davetiye çıkarmıştı. "Sen ona bakma Ron."

Kapının çalmasıyla beraber,üçü de kapıya döndü "Birisini mi bekliyordun?" Kafasını hayır anlamında sallayarak ayağa kalktı "Muhtemelen personeldir." Hary herkesin içini rahatlat için konuşup,sessizce arkadaşının kapıyı açmasını izledi.

Ardındaki kişiyi görmek pek zor olmadı. Zira,arkadaşından neredeyse metrelerce uzun siyahi adamı görmemek için kör olmak gerekirdi. Hermione ve Harry şokla kalakalırken,Blaise bir saniye bile aybetmeden önündeki bedene sarıldı "Çok endişelendim!"

Harry ve Harmione'nin ağızları adeta düşerken,Ron kollarını kaldırarak,ilk kez sarılışına karşılık verdi. Artık yalnız bir omegaydı. Korkacak bir ailesi yoktu,ruh eşini tanıyordu. Artık onu sevmeye çalışması için hiç bir endişesi yoktu.

"Özür dilerim." Omzuna yaslanmış bedenin kasıldığını hissediyordu. Sanırım deltanın kalbine inecek ani hareketler yapmamalıydı. "İyi misin?" En sonunda ses gelirken,muzipçe gülümsedi "Harikayım." Delta,yüzündeki gülümsemeye bakarak,kendisi de gülerken,arkadan bir çift boğaz temizleme sesi geldi.

Hala yarı sarılmış halde aalarına bakan ikili-Ron beline sarılı olan kollar yüzünden arkasına bakmak için omzunun üstünden bakıyordu-Hermione ve Harry ile göz göze geldi. Harry inanamıyormuş gibi gözlüklerinin camını sildi "Yüce Merlin,ben halisünasyon mu görüyorum?!"

Hermione "Sanırım aynı halisünasyonu görüyoruz." diyerek gözlerini ovaladı. "Ron,bir açıklaman var mı?" Ron eşine baktıktan sonra boğazını temizledi "Bulduğum eşim,delta prens,Blaise Zabini." Harry dramatik bir şekilde göğsünü tuttu "Yüce Merlinin beyazlamış kutsal sakalı,bunu da mı görecektik Mione?!"

Hermione ikiliye bakarken,kafasını yavaşça Harry'e çevirdi "İnan hala inanamıyorum Harry." Harry çıkardığı gözlüğünü geri taktı "Merlinin sakalı,Ron Weasley! Bana hesap vereceksin!"

Blaise,elinin altındaki eşine baktı. Pek endişeli yada üzgün yada stres olmuş,yada her neyse negatif hissi yoktu. Aksine gayyet keyifli ve mutluydu. Şimdilik tetikte olmaktan vazgeçebilirdi.

*******************************

Bölüm sonu.

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Bu kitabın finali için bir angst sonum var,kafama aşşırı yatıyor,her an angst olarak bitirebilirim.

Harry'nin tepkisi(Mcgnogall yine İcon kadın💅✨)

Blaise ve Ron(İlki sadece Blaise sarılırken,diğeri Ron karşılık verdikten sonra)

Adios.