Κεφάλαιο 2

471 58 17
                                    

Καλ.

Η Σίλβι μου δίνει μια ένα λάγνο χαμόγελο, ενώ ο Τζόρνταν αρχίζεις με τις ωθήσεις του μέσα μου. Εγώ βογκάω και εκείνη έρχεται πιο κοντά να με φιλήσει, ενώ ο άντρας διεισδύει και...

«Γεια σου, Καλ». Η φωνή του Άλεξ με κάνει να αναπηδήξω και κλείνω γρήγορα την οθόνη του τηλεφώνου, αφήνοντας μια πιθανή ιστορία για το μπλοκ στη μέση.

«Γεια», λέω, καθαρίζοντας το λαιμό μου και ανακάθομαι στην καρέκλα.

Πέρασαν δύο μέρες από τότε που πήγα στο κλαμπ και είχα τη συνάντηση με τον ιδιοκτήτη της Lust. Αύριο υποτίθεται ότι είναι η πρώτη βραδιά που μπορώ να παρευρεθώ και είμαι πολύ ενθουσιασμένη, γιατί είναι μια θεματική βραδιά, με μάσκες.

«Έχεις κάνει τις εργασίες που άφησε ο Μπένετ;» Με ρωτάει ο Άλεξ αναγκάζοντάς με να απομακρύνω τις πονηρές σκέψεις.

Οφείλω να ομολογήσω ότι ο τύπος είναι ελκυστικός, είναι όμορφος και μοιάζει με μοντέλο περιοδικού, αλλά θα μπορούσα να στοιχηματίσω ότι αν του πω ότι θέλω να με πνίξει και να με αποκαλέσει πόρνη όσο πηδάμε, θα φύγει ή θα πει ότι είμαι άρρωστη. Ο Άλεξ λοιπόν, όσο ωραίος κι αν είναι, απέχει πολύ από αυτό που ψάχνω.

«Καλησπέρα», πριν προλάβω να απαντήσω ότι ναι, έκανα αυτό που διέταξε ο καθηγητής, μπαίνει στην τάξη. «Θα ξεκινήσω παίρνοντας μια λίστα με τους παρόντες και μετά θα πάμε στο υποχρεωτικό διάβασμα», αρχίζει να λέει ενώ βγάζει το παλτό του και το κρεμάει στην πλάτη της καρέκλας του. Ρίχνει μια γρήγορη ματιά στο δωμάτιο και βρυχάται. «Πού στο διάολο είναι οι άλλοι μαθητές;»

«Είναι μόλις τρεις το μεσημέρι», του λέω. «Το μάθημα ξεκινάει σε δεκαπέντε λεπτά, κύριε καθηγητά».

Ο πικρόχολος άντρας με κοιτάζει για λίγα δευτερόλεπτα και μετά το ρολόι του, κάνοντας ένα μορφασμό.

«Θα έπρεπε να είναι εδώ ούτως ή άλλως», παραπονιέται. «Τι γίνεται με τις σημερινές γενιές, που δεν γνωρίζουν την ακρίβεια;»

Τον βλέπω να πηγαίνει στο γραφείο του, να κάθεται εξοργισμένος στη θέση του και να αρχίζει να χαζεύει το κινητό του, ενώ περιμένω τον Άλεξ να φύγει από τον προσωπικό μου χώρο για να συνεχίσω να γράφω την ιστορία μου.

«Λοιπόν, έχεις διαβάσει;»

«Ναι», του χαμογελάω προσπαθώντας να μην ενοχληθώ μαζί του, γιατί δεν φταίει εκείνος για την έλλειψη υπομονής μου. «Εσύ έχεις διαβάσει;»

Αγκάθια (Lust #3)Where stories live. Discover now