Κεφάλαιο 24

378 45 14
                                    

Καλ.

Πονάνε τα πλευρά μου που γελάω τόσο πολύ με τις βλακείες που λένε αυτές οι γυναίκες.

Ξέρω ότι ο Ντόριαν κι εγώ απέχουμε λίγα λεπτά από το να φύγουμε, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω την εμπειρία γέννησης της Ίσλα και τις μιμήσεις του δικού της ξεφυσήματος ενώ έσπρωχνε και δάκρυα κυλούν στα μάτια μου.

«Καλ, πάμε;» μου μιλάει ο Ντόριαν όταν ηρεμώ λίγο και προσπαθώ να συνέλθω. Η Μαριάνα έχει ήδη φύγει, όπως και ο Μπρούνο που έφτασε αργότερα, όπως και η Κέντρα και ο σύντροφός της.

Έχουμε μείνει μόνο με τη Λιάνα, την Χάρμονι και τους αντίστοιχους συντρόφους τους και το ζευγάρι των πορνό ηθοποιών, των οποίων ο άντρας έχει σχεδιάσει το αγαπημένο μου τατουάζ, αυτό στα πλευρά μου, που καλύπτει μέρος του στέρνου μου.

Η Άνταμπελ είναι επίσης εδώ, αλλά δείχνει πρόθυμη να μείνει.

«Σίγουρα», απαντώ τελικά.

Η Λιάνα και η Χάρμονι με αγκαλιάζουν και υποσχόμαστε να μιλήσουμε πριν τη Δευτέρα και όχι πολύ μετά, ακολουθώ τον Ντόριαν στο αμάξι του. Φαίνεται με καλή διάθεση, αλλά είναι ήσυχος.

«Ανέβα» μου ανοίγει την πόρτα σαν κύριος και η αντίθεση με τον σαδιστή που με γαμάει στο Lust και στο κρεβάτι του είναι απίστευτη. Μόλις αρχίσει να οδηγεί, ξαναμιλάει: «Θες να μου πεις κάτι, Καλ;»

Καταπίνω, προσπαθώντας να σκεφτώ τι διάολο έκανα για να τον κάνω να με ρωτήσει αυτό τώρα, αλλά συμπεριφερόμουν σωστά όλη μέρα.

«Όχι...»

«Είσαι σίγουρη;»

Αποφασίζω να πάρω τον πιο εύκολο τρόπο.

«Έχω κάνει κάτι που σε ενόχλησε;» η φωνή μου τρέμει λίγο.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πάει ποτέ σε συνάντηση με αφέντη και δεν ήμουν καν σίγουρη τι να περιμένω. Ίσως τα κατέστρεψα όλα λέγοντας ή κάνοντας πράγματα που δεν έπρεπε, αλλά όχι επειδή ήθελα να είμαι ενοχλητική, αλλά επειδή ειλικρινά δεν ήξερα ότι δεν έπρεπε να το κάνω.

«Δεν είναι και τόσο κακό να κάνεις παρέα με τους κουτσομπόλες του Lust, τελικά», μουρμουρίζει. Για άλλα δευτερόλεπτα που μοιάζουν για πάντα, μένει σιωπηλός. «Τι έλεγες για μένα στις συναντήσεις με τους άλλους υποτακτικούς;»

Καταπίνω, με το φόβο να αυξάνεται μέσα μου και προσπαθώ να χαμογελάσω.

«Ό,τι γίνεται στο σωματείο, μένει στο σωματείο».

Αγκάθια (Lust #3)Where stories live. Discover now