Κεφάλαιο 61

328 44 12
                                    

Τελευταίο κεφάλαιο (Θα ακολουθήσει ο επίλογος και μερικά έξτρα κεφάλαια)



Καλ.

«Το κάνουμε μόνο επειδή το θέλω».

«Μάλιστα».

«Όχι γιατί μου είπες ότι θα το κάνουμε».

«Ό,τι πεις».

«Είμαι ώριμη και ανεξάρτητη γυναίκα, δεν σε υπακούω».

«Τελείωσες;» Ο Ντόριαν με κοιτάζει με σταυρωμένα τα χέρια καθώς κόβω τα λαχανικά, ενώ περιμένουμε να φτάσουν οι γονείς και οι αδερφές μου.

Είναι Κυριακή και έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε που λύθηκε το θέμα για το πανεπιστήμιο και ο Ντόριαν επέστρεψε στη συνήθη ρουτίνα του βασανισμού φοιτητών.

«Μπορούμε να ακυρώσουμε, σωστά; Πες μου ότι μπορούμε να ακυρώσουμε».

«Όχι», η σοβαρότητα καλύπτει το πρόσωπό του, αλλά δεν θυμώνει. Εγώ, όμως, έχω άγχος και είναι λες και περπατάω σε αναμμένα κάρβουνα.

«Φαγητό... φαγητό... Η Κάντρεα θέλει φαγητό... όμορφη...» Ο τοξικός παπαγάλος του Ντόριαν ακουμπάει στον ώμο μου ενώ τελειώνω την προετοιμασία της σαλάτας και ο Ντόριαν με παρακολουθεί. Δεν είναι σαν να χαλαρώνει, αλλά το καθήκον του αυτή τη στιγμή είναι να μου δίνει καθήκοντα για να μην τρελαθώ.

«Νομίζω ότι θα κάνω εμετό».

«Μην το κάνεις στη σαλάτα», με προειδοποιεί. «Ανέπνευσε και άφησε τον αέρα να βγει, δεν θα είναι το τέλος του κόσμου».

«Όχι, φυσικά δεν είναι το τέλος του κόσμου. Απλώς θα πω στους γονείς μου ότι η ανατροφή τους ήταν φρικτή!» ξεφυσάω. Τσιμπάω τη γέφυρα της μύτης του και με παρακολουθεί, ενώ προσπαθώ να συγκεντρωθώ στο τελευταίο πράγμα που μου ζήτησε: να κόψω τις ντομάτες. «Γνώριζες ότι οι ντομάτες είναι φρούτο;»

«Ναι».

«Και ότι οι καλέντουλες είναι θεραπευτικά φυτά», μου λέει πάλι ναι. «Έχουν επίσης αντιφλεγμονώδεις ικανότητες», προσθέτω, γνωρίζοντας ότι μιλάω μόνο γιατί πρέπει να απελευθερώσω όλη μου τη νευρικότητα με κάποιο τρόπο. «Νομίζω ότι χρειάζομαι έναν καφέ».

«Πρέπει να ηρεμήσεις, αυτό χρειάζεσαι», ο Ντόριαν κάνει τέσσερα βήματα προς το μέρος μου και σταματά λίγα εκατοστά μακριά. «Μπορείς να κάνεις κατάληψη ενός πανεπιστημίου και να με εκνευρίζεις κάθε δευτερόλεπτο αλλά δεν μπορείς να μιλήσεις στους γονείς σου;»

Αγκάθια (Lust #3)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz