Αγκάθια (Lust #3)

Κεφάλαιο 59

Ντόριαν.

Έχω διαβάσει εκατοντάδες, χιλιάδες συγγραφείς σε όλη μου τη ζωή και πάντα υποστήριζα ότι η λογοτεχνία θα μπορούσε να μου μεταδώσει τα πάντα, αλλά δεν μπορώ να βρω στο μυαλό μου κανένα μυθιστόρημα που να μεταδίδει έστω και ένα μέρος αυτού που νιώθω τώρα.

Το μόνο πράγμα με το οποίο μπορώ να το συγκρίνω —χωρίς να το αισθάνομαι λογικό— είναι ένα βίντεο που μου έδειξε κάποτε το κακομαθημένο, όπου έκοβαν ένα τμήμα του μυός όπου μπορούσες να δεις ακόμα συσπάσεις. Αυτό, ή τη στιγμή που τα φύλλα ενός φυτού ενυδατώνονται μετά από μια ξηρασία.

Το κεφάλι της Καλ ακουμπάει στα πόδια μου και είναι ξεκάθαρο ότι έχει αποκοιμηθεί γρήγορα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είναι ξύπνια από τη Δευτέρα και είναι ήδη ξημερώματα Τετάρτης.

Με έναν αναστεναγμό, περνάω ξανά το χέρι μου από τα μαλλιά της, νιώθοντας ότι πέρασε μια αιωνιότητα από την τελευταία φορά που την άγγιξα.

Σχεδόν μια ώρα, δεν κάνω τίποτα άλλο από το να σκέφτομαι και να μένω μαζί της, συνειδητοποιώντας ότι το κακομαθημένο είναι σίγουρα τρελό και ότι πρέπει να πάει για θεραπεία.

Έχω ήδη κοιτάξει όλα τα βίντεο που έχουν ανεβάσει οι μαθητές εδώ στα δίκτυα. Εκείνη, ο Μαξ, ακόμη και η Ίσλα - με την οποία δεν ήξερα καν ότι είχε τόσο στενή σχέση - εμφανίζονται στα βίντεο, τσακώνοντας με τον Τζάμιλσον. Είμαι έκπληκτος που η πρώην ηθοποιός πορνό και η Χάρμονι είναι εδώ. Ίσως δεν εκπλήσσομαι τόσο για τους άντρες - όπως ο Νικ ή ο Αντρέι - αλλά με εκπλήσσουν οι γυναίκες. Το ότι η Χάρμονι, η Λιάνα και η Αλέξις—που έτρεχε μακριά μου ακόμη και πριν το πρόβλημα με την Αμέλια - ήταν εδώ είναι έκπληξη.

Επαναλαμβάνω τα βίντεο, ειδικά αυτό όπου βλέπω την Καλ στη σκηνή, να φωνάζει στο πρόσωπο του Τζάμιλσον και μετά, το τελευταίο στην είσοδο, όπου ο κοσμήτορας προσπάθησε να μπει με το ζόρι.

Βλέπω επίσης τον Νικ να βγάζει την αστυνομία και την φρικτή έκφραση στην υποτακτική του. Δεν ξέρω καν πώς είναι ακόμα εδώ, μετά από τις καταστάσεις που πέρασαν εκείνη και η Ίσλα.

Τρίβω το πρόσωπό μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα πριν βγάλω το παλτό μου και αυτοσχεδιάσω ένα μαξιλάρι για την Καλ, γιατί όσο κι αν μου αρέσει να ξαπλώνει πάνω μου, δεν είναι άνετο για το λαιμό της.

Μόλις γίνει αυτό, σηκώνομαι και την παρακολουθώ. Τα βλέφαρά της κινούνται ελαφρά, λόγω βαθύ ύπνου, και φροντίζω να κλείσω την πόρτα πριν φύγω από το δωμάτιο που βρισκόμαστε. Περπατάω από το μέρος που ξέρω από έξω και με έκπληξη βλέπω ότι υπάρχει όλο και περισσότερος κόσμος στην κεντρική αίθουσα.