Καλ.
Καλημέρα, σκληρέ κόσμε!
Το δέρμα μου συνεχίζει να γρατσουνίζεται στα σεντόνια παρόλο που είμαι στο κρεβάτι για πολλές ώρες. Ξέρω ότι πρέπει να ανοίξω τα μάτια μου και να ξεκινήσω τη μέρα μου, αλλά είμαι πολύ άνετα.
Δεν είμαι καν σίγουρη αν ο Ντόριαν είναι ακόμα εδώ ή αν έφυγε νωρίτερα, γιατί όταν ξύπνησα πριν από λίγο, δεν φαινόταν ότι υπήρχε κάποιος άλλος στο κρεβάτι.
Τέλος πάντων, δεν είναι ότι προσποιούμαι την άνοια για να αποφύγω να τον δω ή οτιδήποτε άλλο, γιατί είμαι ήδη αρκετά μεγάλη γυναίκα για να αντιμετωπίσω έναν άντρα που πέρασε τη νύχτα μαζί μου.
Δεν ντρέπομαι καν που του το ζήτησα. Είμαι περισσότερο από ξεκάθαρη ότι αυτό δεν σπάει κανένα όριο γιατί συμφωνήσαμε και οι δύο και, εφόσον κανένας από εμάς δεν θα σπείρει ανέμους και να θερίσει θύελλες, θα είμαστε καλά.
Ω θεά του Μαζοχισμού, ακούγομαι σαν τη μητέρα μου.
Τεντώνομαι λίγο στο κρεβάτι και αυτή τη φορά, χτυπάω πάνω σε ένα σώμα. Ένα αντρικό ρουθούνισμα με κάνει να ανοίξω τα μάτια μου και βλέπω το σώμα του Ντόριαν να είναι τέλεια τοποθετημένο στο κρεβάτι μου.
«Καλημέρα, καθηγητά», λέω με εύθυμο τόνο, παρόλο που δεν είμαι σίγουρη αν είναι από τους άντρες που είναι πικρόχολος το πρωί.
«Δεν είμαι καθηγητής τις Κυριακές, Καλέντουλα», παραπονιέται.
Εντάξει, ναι. Είναι από τους πικρόχολους.
«Μάλιστα», αγνοώντας το ξεφύσημα του, σηκώνομαι από το κρεβάτι, χωρίς να με νοιάζει και πολύ που είμαι γυμνή, και πηγαίνω στο ντουλάπι με τα ρούχα για να φορέσω κάτι. Κλείνω τον εαυτό μου στο μπάνιο, ντύνομαι χωρίς να αργήσω πολύ και μου παίρνει λίγο χρόνο για να κάνω κάτι με τα μαλλιά μου. Την ώρα που βγαίνω, ο Ντόριαν τελειώνει το δέσιμο των παπουτσιών του και με κοιτάζει για λίγα δευτερόλεπτα, στη διάρκεια των οποίων ακουμπάω στο πλαίσιο της πόρτας και τον παρακολουθώ. «Μπορώ να φτιάξω καφέ τώρα ή θα με μαλώσεις;»
«Ξυπνάς κάθε μέρα επιλέγοντας να είσαι ένα κακομαθημένο;»
«Αφού εγώ είμαι σκέτη γλύκα. Εσύ τί λες, καθηγητά;» κοροϊδεύω.
«Ένας καφές θα ήταν μια χαρά, ευχαριστώ».
Γνέφω καταφατικά και βγαίνω από το δωμάτιο, περπατώντας στο διάδρομο. Πετάω όλα τα περιτυλίγματα φαστ φουντ που περίσσεψαν από χθες, γιατί δεν είχα πολύ χρόνο να ετοιμάσω κάτι μόνη μου και ο χώρος είναι πολύ πιο τακτοποιημένος. Η αλήθεια είναι ότι τείνω να είμαι — τακτοποιημένη — και πραγματικά δεν είπα ψέματα όταν είπα στον πικρόχολο γέρο χθες ότι δεν είχα χρόνο να τακτοποιήσω.
YOU ARE READING
Αγκάθια (Lust #3)
Romance⚠️🔞⚠️Περιέχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. «Καθηγητή;» «Υποθέτω ότι το να ρωτήσουμε τα ονόματά μας πριν μπούμε σε μια σκηνή ήταν τελικά σημαντικό», μουρμουρίζει με μία βραχνή φωνή. Στη συνέχεια, βγάζει τη μάσκα του.
