Ντόριαν.
Η Καλ με εκπλήσσει όλο και περισσότερο. Οδηγώ ενώ εκείνη ζωγραφίζει, σιωπηλή. Δεν καταλαβαίνει καν ότι σταματήσαμε στην πόρτα του σπιτιού μου και ότι έχω σβήσει τη μηχανή.
Είναι εντελώς βυθισμένη στο έργο της και αφιερώνω χρόνο για να την παρατηρήσω. Παρατήρησα πώς αποσυντονίστηκε όταν οι γονείς της άρχισαν να μιλούν για την παιδική της ηλικία. Το χαμένο βλέμμα που κράτησε στο υπόλοιπο του δείπνου με προειδοποίησε ότι δεν ήταν πραγματικά εκεί και η πεποίθησή μου για υποχώρο παιδικής ηλικίας είναι έντονη.
Διαφορετικά, δεν θα ζωγράφιζε σαν μικρό κορίτσι.
Χωρίς να πω τίποτα, κάθομαι καλύτερα στο κάθισμα όσο περιμένω. Ανοίγω ακόμη και το ραδιόφωνο σε χαμηλή ένταση, μέχρι να τελειώσει το σχέδιο της και να βλεφαρίσει κοιτάζοντας τριγύρω.
«Σταματήσαμε;» ρωτάει.
«Ναι πριν από λίγο».
«Ω, Θεέ μου», λαχανιάζει. «Ντόριαν, λυπάμαι».
«Δεν πειράζει, δεν έγινε κι τίποτα», κλείνω το ραδιόφωνο και ανοίγω την πόρτα. «Έπρεπε να τελειώσεις τη ζωγραφιά σου», της λέω.
Την περιμένω να κατέβει και την παρακολουθώ να πηγαίνει προς την είσοδο, χωρίς να πω τίποτα. Σταματάει απότομα και γυρίζει.
«Δεν...»
«Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη, Καλέντουλα, όχι μαζί μου», της υπενθυμίζω πριν πει οτιδήποτε. Τα μάγουλά της κοκκινίζουν και αναστενάζει. «Σου συνέβη πριν», υποθέτω.
«Συμβαίνει όταν αγχώνομαι», παραδέχεται. «Είναι σαν το μυαλό μου να μπαίνει σε αυτόματη λειτουργία μέχρι να μπορέσω να ξαναπάρω τον έλεγχο του εαυτού μου».
Γνέφω.
«Τι σε άγχωσε;»
«Η ζωή με αγχώνει», ξεφυσάει. «Δεν ξέρω», προσθέτει με λίγη περισσότερη ειλικρίνεια. «Υποθέτω ότι είναι τα σχόλια της αδερφής μου ή ότι οι εξετάσεις θα έρθουν σύντομα», ανασηκώνει τους ώμους της. «Μπορούμε να μπούμε;»
Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού και δεν αργεί η Κάντρεα να κατευθυνθεί στην κοπέλα, αγνοώντας με εντελώς. Το κάνει αυτό από τότε που η Καλέντουλα τη δωροδοκεί με σπόρους κάθε φορά που είναι εδώ και ο παπαγάλος δεν μου δίνει καν σημασία πια.
«Θες να πιεις κάτι;» την ρωτάω.
Η Καλ με κοιτάζει, κοιτάζει τα φλιτζάνια του καφέ στον πάγκο, αναστενάζει και κουνάει αρνητικά το κεφάλι της.
YOU ARE READING
Αγκάθια (Lust #3)
Romance⚠️🔞⚠️Περιέχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. «Καθηγητή;» «Υποθέτω ότι το να ρωτήσουμε τα ονόματά μας πριν μπούμε σε μια σκηνή ήταν τελικά σημαντικό», μουρμουρίζει με μία βραχνή φωνή. Στη συνέχεια, βγάζει τη μάσκα του.
