Αγκάθια (Lust #3)

Κεφάλαιο 56

Ντόριαν.

Η ήρεμη αναπνοή της Καλ καθώς τη μεταφέρω στο δωμάτιο γεμίζει τη σιωπηλή ατμόσφαιρα. Οι σκάλες τρίζουν κάτω από τα γυμνά μου πόδια και η Κάντρεα φτερουγίζει γύρω μου. Μόλις είμαστε στο δωμάτιο, την αφήνω στο κρεβάτι και την σκεπάζω, μετά ξαπλώνω δίπλα της και ετοιμάζομαι για ύπνο.

Είμαστε και οι δύο εξαντλημένοι.

Το χαμένο της βλέμμα είναι μια εικόνα που προβάλλει στο μυαλό μου περισσότερες από μία φορές και ο τρόπος που μου αφοσιώθηκε όλη την ημέρα ήταν γοητευτικός. Ακόμα κι όταν ήξερε ότι ήταν τιμωρία.

Ανάθεμα, όπως φαινόταν κρεμασμένη από το φράξο... Χρειάστηκε όλη μου η αυτοκυριαρχία να μην την αφήσω εκεί για να την θαυμάσω σαν να ήταν έργο τέχνης.

Με αυτή τη νοητική εικόνα και με το χέρι της στο στήθος μου, όπως κάθε βράδυ που κοιμόμαστε μαζί, καταφέρνω να ξεκουραστώ.

Γύρω στις τρεις το μεσημέρι, είμαστε πάλι ξύπνιοι και οι δύο και έχουμε φάει κάτι. Είναι Κυριακή και θα πάω αύριο στο πανεπιστήμιο για να υπογράψω την παραίτησή μου.

Είναι κάτι για το οποίο δεν έχω καταφέρει να μιλήσω στην Καλ ακόμα, γιατί δεν ξέρω πώς να το κάνω και αποφεύγω να την κάνω να νιώθει ένοχη. Η απόφαση της παραίτησης είναι καθαρά δική μου και είναι ένας τρόπος να συνεχίσουμε μαζί χωρίς να μας ενοχλεί κανείς.

Στη σχολή, στην πραγματικότητα, η τελευταία εκδοχή που έχουν είναι ότι εκείνη και εγώ δεν είμαστε πια μαζί.

•••

Το απόγευμα, η Αμέλια φέρνει τον Μπόρις. Δεν τον έχω δει για εννιά μέρες, αλλά έχει μεγαλώσει και είναι καταπληκτικός. Εκείνη και η Καλ μένουν στην κουζίνα και μιλάνε ενώ εγώ βγάζω το μωρό έξω. Τουλάχιστον η Κάντρεα δεν επιτίθεται σε κανέναν αυτή τη φορά και μάλιστα μένει μαζί με εμένα και τον Μπόρις στην αυλή.

Αυτό με τους σπόρους φαίνεται να έχει λειτουργήσει.

Ο Μπόρις φαίνεται να βλέπει τα πάντα με περιέργεια αν και δεν ξέρω αν είναι στο στάδιο της περιέργειας ή είναι πολύ μικρούλης. Μετά βίας φτάνει τους επτά μήνες.

«Λοιπόν, πώς ήταν το ταξίδι στην Ιταλία;» με ρωτάει η κοκκινομάλλα, αφού είναι και οι δύο έξω. Η Καλ με κοιτάζει με ένα ελαφρύ χαμόγελο και, παρόλο που ξέρω ότι δεν είναι λάτρης των μωρών και της μητρότητας, της αρέσει να με βλέπει έτσι με τον γιο μου.