Αγκάθια (Lust #3)

Κεφάλαιο 13

Καλ.

Μέχρι να φτάσει η Παρασκευή, τα πράγματα φαίνονται περίεργα. Δεν είναι ότι ο Ντόριαν σταμάτησε να μου μιλάει ή οτιδήποτε άλλο, αλλά τα μηνύματά του είναι πιο κρύα, κατά κάποιο τρόπο.

Την Πέμπτη το βράδυ, είχα δείπνο με τους γονείς μου και δεν με επέπληξε καν που επέστρεψα αργά, οπότε σίγουρα κάτι συμβαίνει. Δεν ξέρω τι, αλλά σκοπεύω να μάθω.

Διάβασα πάρα πολύ Σέρλοκ Χολμς για να μην έχω ερευνητικό στο σώμα μου.

Έφτασε η Παρασκευή και ξεκινάω τη μέρα μου με ένα φλιτζάνι καφέ. Μετά, όταν είμαι ντυμένη και με όλα τα τετράδια και άλλα πράγματα στην τσάντα μου, φεύγω από το κτίριο μου, μπαίνω στο αμάξι και οδηγώ προς στο πανεπιστήμιο.

Το μάθημα του Ντόριαν ξεκινάει σε είκοσι λεπτά και βιάζομαι να φτάσω στην τάξη, γιατί είμαι σίγουρη ότι θα είναι ήδη εκεί παραπονούμενος για καθυστέρηση, αλλά όταν μπαίνω δεν είναι κανείς εκεί.

Με λίγη έκπληξη, πέφτω στο συνηθισμένο μου σημείο και αρχίζω να γράφω μερικές ανόητες ιδέες για το μπλοκ. Η αίθουσα γεμίζει σιγά σιγά με τους λίγους φοιτητές που αντέχουν το πόσο αυστηρός είναι ο καθηγητής Μπένετ και όταν είναι δέκα λεπτά πριν τις οκτώ και ο Ντόριαν δεν έχει φτάσει ακόμα, αρχίζω να ανησυχώ.

Αποκοιμηθήκες καθηγητά; — Καλ.

Του στέλνω το μήνυμα προσπαθώντας να το κάνω περισσότερο αστείο παρά ανησυχητικό τόνο, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν λαμβάνω απάντηση.

«Τι παράξενο που ο Μπένετ δεν έχει φτάσει ακόμα, αυτός ο άντρας έχει εμμονή με την ακρίβεια», ακούω να λέει η Έμμα, μια συμμαθήτριά μου.

Στις οκτώ μπαίνει ο Ντόριαν. Φαίνεται κουρασμένος, αλλά το ξέρω μόνο εγώ γιατί τον έχω δει διαφορετικά. Δείχνει το ίδιο όπως πάντα, ατάραχος στη σκοτεινή του εμφάνιση και τοποθετεί τον χαρτοφύλακα στο γραφείο του πριν βγάλει το παλτό του.

«Συγγνώμη για την καθυστέρηση», μουρμουρίζει, βάζοντας τα χέρια του στο ξύλο του στιβαρού γραφείου στο οποίο ελπίζω να με γαμήσει μια μέρα, και κοιτάζει τους πάντες, χωρίς να σταματάει σε κανέναν συγκεκριμένα. «Ελπίζω να έχετε διαβάσει τα κείμενα για σήμερα, γιατί θα δουλέψετε πάνω σε αυτά», λέει, γυρίζοντας και αρχίζει να γράφει τις οδηγίες στον πίνακα. «Είναι ατομική δουλειά και θα βαθμολογηθεί, οπότε ελπίζω να κάνετε μια προσπάθεια», λέει. Όταν τελειώνει, μένει σιωπηλός και μας κοιτάζει. «Τι περιμένετε; Αρχίστε».