Το δείπνο με την οικογένειά μου είναι βαρετό και η μητέρα μου πρέπει να μου κάνει την ίδια ερώτηση τρεις φορές, γιατί το μυαλό μου είναι στον Ντόριαν. Ο Τρέβις είναι εδώ και με κοιτάζει αρκετές φορές, ίσως παρατηρώντας ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου.
«Θυμάμαι όταν ήσουν κοριτσάκι και ετοίμαζες τα μεσημεριανά στις αδερφές σου», λέει ο πατέρας μου, ενώ διηγείται ένα ανέκδοτο που δεν θυμάμαι.
Έχω λίγες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια, αλλά ποτέ δεν έδωσα σημασία.
«Ήσουν πάντα πολύ ώριμη για την ηλικία σου», προσθέτει η μητέρα μου.
Καταφέρνω να υπομένω το δείπνο, και όταν τελειώσει, ο Τρέβις με πλησιάζει.
«Δεν μου συμβαίνει τίποτα», βιάζομαι να του πω.
«Αυτό μου ξεκαθαρίζει ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα», ανασηκώνει το φρύδι του. «Ας μιλήσουμε. Ποιους θα έχουν αύριο τα λιοντάρια για πρωινό;»
«Κανένα, Τρέβις. Είμαι καλά, σοβαρά. Απλώς έχω περίοδο», δικαιολογούμαι.
Ο ξάδερφός μου κάνει ένα μορφασμό και δεν επιμένει. Γύρω στα μεσάνυχτα, πάω σπίτι, γνωρίζοντας ότι αύριο θα έχω το ρεπό γιατί έχω το μάθημα του Ντόριαν, ο οποίος είναι σε άδεια.
Αναστενάζοντας, σκέφτομαι να πιω κάτι, αλλά απορρίπτω την ιδέα και αποφασίζω να ξεκουραστώ, αν και δυσκολεύομαι να κοιμηθώ.
Το πρωί, όταν ξυπνάω, κοιτάζω το τηλέφωνό μου. Δεν υπάρχουν ίχνη του Ντόριαν και σκέφτομαι αν θα του γράψω ή όχι και αποφασίζω να περιμένω. Στέλνω μήνυμα στην Άμπερ, ρωτώντας αν θέλει να συναντηθούμε σήμερα, γιατί χρειάζομαι μια φίλη για να μιλήσω και ξέρω ότι τα κορίτσια στο Lust δεν θα είναι αντικειμενικά σε οτιδήποτε τους πω.
Ο Άμπερ απαντά ότι μπορούμε να βρεθούμε και να πάμε σε ένα μπαρ και δέχομαι γρήγορα, προειδοποιώντας την για την ανάγκη μου για λεκτική ανακούφιση.
Περνάω ένα μεγάλο μέρος του πρωινού κάνοντας εργασίες για το πανεπιστήμιο και, αφού φάω κάτι, πηγαίνω στη δουλειά.
Δεν παίρνω το αυτοκίνητο, αφού σκοπεύω να βγω από εκεί και να πάω κατευθείαν να δω την Άμπερ. Το αλκοόλ και τα οχήματα δεν αναμειγνύονται, οπότε το όχημα μένει στο κτίριό μου.
Πώς είσαι, Καλέντουλα; — Πικρόχολος γέρος.
Η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα όταν το τηλέφωνο δονείται στην τσέπη μου και βλέπω ότι ο Ντόριαν μου έστειλε μήνυμα. Ειλικρινά, δεν ήμουν πολύ σίγουρη ότι θα το έκανε και είμαι έκπληκτη.
YOU ARE READING
Αγκάθια (Lust #3)
Romance⚠️🔞⚠️Περιέχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. «Καθηγητή;» «Υποθέτω ότι το να ρωτήσουμε τα ονόματά μας πριν μπούμε σε μια σκηνή ήταν τελικά σημαντικό», μουρμουρίζει με μία βραχνή φωνή. Στη συνέχεια, βγάζει τη μάσκα του.
