Κεφάλαιο 21

375 45 13
                                    

Καλ.

«Άμπερ...» Κοιτάζω την καλύτερή μου φίλη με απόγνωση πριν προσπαθήσω να χαμογελάσω. «Άκου...»

«Γιατί είναι αυτός στο σπίτι σου;» με ρωτάει. «Καλ...»

«Μπορούμε να καθίσουμε να μιλήσουμε;» Μετά κοιτάζω τον Ντόριαν, χωρίς να ξέρω γιατί στο διάολο είναι τόσο σιωπηλός. «Θέλεις να πηγαίνεις;»

«Όχι», τον ακούω να αναστενάζει και αφήνει την τσάντα του και το παλτό, που είχε ήδη πάρει, στον καναπέ. «Άκου, Άμπερ, είσαι φίλη με την Καλ, σωστά;»

«Ντόριαν, περίμενε...» αναστενάζω. Τρίβω το πρόσωπό μου. «Καλύτερα να της μιλήσω εγώ, εντάξει;» με κοιτάζει χωρίς να πείθεται πολύ, αλλά γνέφει και αναστενάζει. «Θα μιλήσουμε αργότερα», υπόσχομαι, με χάλια διάθεση, χωρίς να ξέρω πώς θα αντιδράσει η Άμπερ.

«Κάλεσε με για οτιδήποτε», χωρίς να σκεφτεί ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα, με αρπάζει από το πιγούνι και μου δίνει ένα σύντομο φιλί πριν φύγει από το διαμέρισμά μου.

Για λίγα δευτερόλεπτα, δεν λέω τίποτα και απλά μένω ακίνητη, περιμένοντας να κατασταλάξουν οι σκέψεις μου για να μιλήσω στην Άμπερ.

«Κοιμάσαι με τον καθηγητή;» με ρωτάει με καχυποψία.

«Άκου, ξέρω... Γαμώτο, αυτό είναι μαλακίες», ξεφυσάει. «Ο Ντόριαν είναι... Ο Ντόριαν είναι ο τύπος από το μπλοκ», ομολογώ, «δεν το ήξερα μέχρι που τον είδα στο κλαμπ και...»

«Και δεν μου είπες τίποτα!»

«Άκου», αφήνω τον εαυτό μου να πέσει στην καρέκλα μπροστά της, «δεν ήθελα να στο πω γιατί δεν ήθελα να σε βάλω στην υποχρέωση να κρατήσεις το μυστικό ότι ο καθηγητής μου και εγώ είμαστε μαζί». Παραδέχομαι. «Κανείς δεν το ξέρει, εντάξει;» αναστενάζω, «οι γονείς μου τον γνώρισαν στα γενέθλια της μαμάς, αλλά δεν ξέρουν ότι είναι ο καθηγητής μου και ούτε ο σύλλογος το ξέρει», του λέω. «Σε παρακαλώ μην θυμώσεις μαζί μου».

«Μου είπες ότι ήταν άσχημος και γέρος».

«Δεν τον έχεις δει; Είναι».

«Κάνεις σεξ με τον καθηγητή Μπένετ, Καλέντουλα», μου επαναλαμβάνει. «Είναι καν νόμιμο αυτό; Πόσο χρονών είναι;»

«Τριάντα επτά και ναι, είναι νόμιμο», καθαρίζω το λαιμό μου, «όχι στο πανεπιστήμιο, αλλά εντάξει αυτά είναι μικρές λεπτομέρειες, νομίζω».

«Την έβαψες», ξεφυσάει η Άμπερ και με κοιτάζει. «Αν το μάθει κάποιος στο πανεπιστήμιο...»

Αγκάθια (Lust #3)Where stories live. Discover now