Τα δόντια του σκάβουν ελαφρά το δέρμα του λαιμού μου. Τσιρίζω έκπληκτη και γελάει.
Διάολε, θέλω να ηχογραφήσω τον ήχο και να τον χρησιμοποιήσω ως ξυπνητήρι.
Είμαστε γυμνοί, είναι από πάνω μου και οι τρίχες στα χέρια του γαργαλάνε το μάγουλό μου καθώς τα τοποθετεί και στις δύο πλευρές του προσώπου μου.
«Θέλεις να σε φιλήσω, αυθάδες κορίτσι;» μουρμουρίζει. Σχεδόν ανεπαίσθητα, γνέφω καταφατικά. «Θα έπρεπε να σε τιμωρήσω».
«Είπες ότι δεν θα το κάνεις».
Χαμογελάει.
«Να σε τιμωρήσω με τρόπο που απολαμβάνουμε και οι δύο, μικρή μαζοχίστρια», λέει, πιέζοντας το στόμα του στο δικό μου. «Το χέρι μου φαγουρίζει όλη τη γαμημένη εβδομάδα, για να αφήσει σημάδι στον κώλο σου».
«Ο κώλος μου είναι στη διάθεσή σου όποτε θέλεις», αστειεύομαι.
Με κοιτάζει σοβαρά για μερικά δευτερόλεπτα, πριν πει:
«Αυτή τη φορά μιλάω σοβαρά, Καλέντουλα, δεν θέλω να ξανασυμβεί αυτό και στην πραγματικότητα έχω ήδη μια λίστα με όλα τα πράγματα με τα οποία θα σου χτυπήσω τον κώλο αν δεν επικοινωνήσεις μαζί μου».
Το αναιδές μέρος μου αναδύεται ξανά και του χαμογελάω ελαφρά.
«Είμαι σίγουρη ότι δεν ξέρεις καν το αλφάβητο».
«Εσύ συνέχισε, αντί να μετράς τα χτυπήματα, θα τα συλλαβίζεις», προειδοποιεί, περνώντας τα χείλη του πάνω από το μάγουλό μου και μετά απομακρύνεται με τα μάτια του ελαφρώς μισόκλειστα. Τον κοιτάζω με μια ήρεμη έκφραση, αν και οι σφυγμοί μου είναι ανεβασμένοι και γλιστράει το χέρι του ανάμεσα στα στήθη μου, σχεδόν ασυνείδητα.
«Γιατί με κοιτάς τόσο πολύ;»
«Επειδή μπορώ».
Γελάω.
«Τι ξεδιάντροπος αποδείχτηκες, καθηγητά».
Τα χέρια του σφίγγουν το στήθος μου και η αίσθηση του τραχύ δέρματός του απέναντι στο πιο ευαίσθητο δέρμα μου μου προκαλεί ανεξήγητες αισθήσεις.
«Όχι τόσο όσο εσύ, κακομαθημένο» λέει. «Γιατί είναι τόσο γρήγορος ο σφυγμός σου;»
«Επειδή μπορώ. Α!» ουρλιάζω όταν με τσιμπάει κάτω από τα πλευρά. «Συγγνώμη».
«Μην είσαι θρασύτατη».
«Μα σου αρέσει όταν είμαι», του χαμογελάω.
ESTÁS LEYENDO
Αγκάθια (Lust #3)
Romance⚠️🔞⚠️Περιέχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. «Καθηγητή;» «Υποθέτω ότι το να ρωτήσουμε τα ονόματά μας πριν μπούμε σε μια σκηνή ήταν τελικά σημαντικό», μουρμουρίζει με μία βραχνή φωνή. Στη συνέχεια, βγάζει τη μάσκα του.
