شب بود..
شیرین،در خونه رو کوبید..
لیلی که چشم انتظار اون بود،سریع به سراغ در رفت و در رو براش باز کرد..
شیرین،لبخندزنان با خوشحالی رو به لیلی گفت:«سلاااام خواهر خوشگله ی من!برو کنار برات هدیه دارم»
لیلی،با تعجب درو کامل برای شیرین باز کرد و شیرین اومد داخل..
لیلی،با تعجب به قابلمه ی در دست شیرین نگاه کرد و ازش پرسید:«این قابلمه چیه؟غذا اوردی برامون؟»
شیرین،لبخندزنان رو بهش با لحنی خوشحال گفت:«غذا اونم چه غذایی!کیف میکنی..بیا بریم داخل ببینی چیه»
لیلی با کنجکاوی همراه شیرین داخل خونه شد..
شیرین،به سراغ مامان رفت و قابلمه رو رو به روش گذاشت..
لبخندزنان رو به روش نشست و لیلی هم کنارش نشست..
شیرین،با ذوق و خوشحالی رو بهش گفت:«سلام مامان قشنگ من..ببین برات چی اوردم،شیرینی خوب شدنته!برات کباب بختیاری اوردم..این غذا بین مقامات سلطنتی و قصر نظیر نداره..ببین و کیف کن فقط دخترت چه کارایی که نمیکنه برات»
سپس در قابلمه رو برداشت و کنارش گذاشت..
لیلی،کنجکاوانه داخل قابلمه رو نگاهی انداخت و از غذایی که شیرین میگفت،مطمئن شد..
با تعجب رو بهش ازش پرسید:«اینکه کباب بختیاریه!هیچ میدونی این چقدر گرونه؟کل خونمونم بفروشیم نمیتونیم حتی یه سیخشو بخریم تو چطوری این غذا رو خریدی؟»
شیرین،رو بهش لبخندزنان با خونسردی گفت:«عزیزمن منکه نگفتم خریدمش!گفتم هدیه گرفتم..من از صبح تا خود شب براشون کار میکنم جون میکنم تلاش میکنم..اینم یه غذایی بود که بین بچه های قصر پخش میکردند..به منم دادند،چیه فکر میکنی توش زهر ریختند؟»
مامان،رو بهشون با خونسردی و ملایمت گفت:«دخترای گلم..دعوا نکنید،خواهرت برامون غذا به این خوبی اورده به جای دعوا و شک کردن الکی بخور و لذت ببر»
شیرین،لبخندزنان رو به مامان گفت:«منکه میگم،این اجی ماهم الکی بهمون شک داره..من نمیگم شک نکنه..اصلا احتیاط شرط عقله،ولی نه دیگه انقدر!یه غذاست دورهم میخوریم دیگه»
مامان به حرف های شیرین خندید و بهش خیره موند..
شیرین هم واسه مامان لقمه گرفت و بهش داد تا بخوره..
لیلی هم با شک و تردید و بی میلی یه لقمه برای خودش گرفت و خورد..
اون روز همه دورهم خوش و خرم بودند..
به غیر از لیلی!
که حس خوبی به غذا نداشت و از اون می ترسید..
و دلش میخواست از اتفاق پشت پرده ی اون باخبر بشه..
از اونجایی که اون منطقی ترین و عاقل ترین عضو خانواده بود..
سلام سلام
ووت کامنت فراموش نشه🤎🫶🏻
YOU ARE READING
𝑬𝑵𝒅𝒊𝒏𝒈 𝑳𝒐𝒐𝒌
Fanfictionمیبینی؟ گفته بودی کل دنیا با من رو دستته.. میگفتی حاضری همه چیز رو رها کنی و فقط با من همه چیز رو تجربه کنی.. میگفتی زندگیتو توی چشم های من دیدی.. پس چی‌شد؟ تو که دروغگو نبودی! میتونی بدون من اونجا دووم بیاری؟ و ازم دور بمونی؟ فقط میخوام یه...
