විසිඑක්වන කොටස

636 100 36
                                    

"ආදරේ කරන එක වැරැද්දක් නෙවෙයි බන්"

මමයි විනුරයි හිටියෙ කැෆේ එකකට ඇවිත්...හිත නිදහස් කරගන්නත් එක්ක ආවත් අපි මේ ඉන්න වෙලාව පුරාවටම කතා කරේ අපේ ජීවිත වල අපිට ඇති වුන ප්‍රශ්න ගැන...බලන් ගියහම අපි දෙන්නගෙන් එක්නෙක්වත් සතුටින් ඉඳලා නැහැ...

"ඒත් බිඳුනු හිතකට ආදරේ කරන්න ඕන හරිම පරිස්සමට"

විනුර කෝපි කෝප්පෙ දිහා බලාගෙන හිටියා...මම විනුරට කිව්වා හිතේ තියෙන හැමදෙයක්ම...විනුර විතරයි මට ඉන්නෙ මේ දේවල් කියන්න...අනික මේ දේවල් නෙතූට කියන්න පුළුවන්කමක් නැහැනේ...

"අනික බන් උඹ කසාද බැඳපු එකෙක්...උඹ හිතනවද උඹලා දෙන්නට කවදමහරි එකට ඉන්න පුළුවන් වෙයි කියලා?"

"මම දන්නෙ නැ බන්...මම දන්නෙ මම එයාට ආදරේ කරනවා කියලා විතරයි"

ඇත්ත...මම දන්නෙ නැ මටයි නෙතූටයි කවදහරි සතුටින් ඉන්න පුළුවන් වෙයිද කියලා...ඒත් මට ඕන මේ ගෙවිලා යන හැම තත්පරයක් පාසාම එයාට ආදරේ කරන්න...එයාව ආදරෙන් පුරවන්න...ඒ රූපේ ලඟ සැනසෙන්න...ඉතින් අන්තිමට අපි කොතන නවතීද කියලා මම දන්නෙ නැ...මට හිතන්න ඕනත් නැහැ...

අනික තාමත් නෙතූ හිටිය විදියමයි...තාමත් ඒ හිත දුකින් පිරිලා ගිහින්...යන්තම් හදාගෙන තිබුන හිත අර කාලකන්නියා ඇවිත් විනාස කරලා දැම්මා...ගෑනි මැරුනට පස්සෙයි ඌට මතක් වෙලා තියෙන්නෙ ඌ ආදරේ කර එකා ගැන...ඇත්තමයි මට ඒ හු#$ගෙ බල්ලා මරන්න ඇහැකි කෑලි කපලා ඒ තරමට මට කේන්තියි ඕකා එක්ක...එදා මම ඉන්න තැනම අර අහිංසකයට කියපු කැත කතා වලට නොකිව්වත් ඒ හිත මොනතරම් රිදෙන්න ඇතිද?

"හ්ම්ම් හැබැයි බන් ආදරේ විතරක් මදි ඒ ආදරේ ඇතුලෙන් සතුට සැනසීම කියන දේවලුත් ලැබෙන්න ඕන"

විනුර හරි...අපි ආදරේ කරනවා කියලා කරාට ඒ ආදරේ ඇතුලෙන් අපිට සැනසීමක් සතුටක් ලැබෙන්නෙ නැත්නම් ඇත්තටම එතන ආදරයක් නැහැ...

"මට තේරෙනවා"

"තේරිලා මදි ඒක කරන්නත් ඕන....තව පාරක් හොදට හිතන්න විදූෂ...මියුරු කියන්නෙ හැමෝටම සෙල්ලම් බඩුවක් වුනාට ඒ පුංචි එකත් අවුරුදු දහඅටේ පොඩි දරුවෙක්"

දුරුතු සඳ Where stories live. Discover now