"දැනට දවස් පහක් සර්...ඒත් තාමත් ඒ දෙන්නා ගැන කිසිම හෝඩුවාවක් හොයාගන්න බැරි වුනා...ඒක අපේ දුර්වලතාවයක් නෙමේ...අපි ගොඩක් උත්සාහ කරා අපි අනිත් ප්‍රදේශවල පොලිස් ඔෆිස'ස්ලටත් පණිවිඩය යැව්වා...ඒත් නැහැ!"
මිනිස්සු හැමදාම මේ තරම් අසරණ වෙන්න ඕන කියලා නීතියක් තියෙනවද? මොන නීති පොතේද එහෙම තියෙන්නෙ? මොන වගන්තියට අනුවද?
ඒත් එහෙම නැහැ!
ඒත්,
මිනිස්සු කිසිම පෙර දැනුම්දීමකින් තොරවම අසරණ වෙනවා...මැරෙන්න තරම් අසරණ වෙනවා...ඉතින් විදූෂත් දැන් අන්න ඒ තැන...කිසිම දෙයක් කරගන්න බැරි තත්ත්වෙට වැටිලා...ඇයි ආදරේ කරන අයටම මෙහෙම වෙන්නෙ කියන එක අදටත් ප්‍රශ්නයක්...
අදට දවස් පහක්...එයාගෙ නෙතූ...එයාගෙ හැමදේම කිව්වනම් මම හරි...ඉතින් කෝ නෙතූ කියන සිතිවිල්ල මේ දවස් පහටම විදූෂගෙ හිතේ හොල්මන් කරා...ඒත් මෙතන ඉන්න කිසිම කෙනෙක් දන්නෙ නැහැ ඒක ගැන අඩුගානෙ පොලිසියවත්...
"විදූෂ ඔයාට ඇහුනද?"
විනුර තමන්ගෙ එහා පැත්තෙ වාඩි වෙලා බලාගත්ත අත බලන් ඉන්න විදූෂගෙන් ඇහුවෙ එයාට අඩුගානෙ දැන් පොලිසිය කිව්ව දේවල්වත් ඇහුනද කියලා? මොකද මේ දවස් පහට විදූෂ හිටියෙ ඒ තරම් අවසිහියෙන්...
"විදූෂ?"
"පැමිණිල්ල අයින් කරගන්න!"
එච්චරයි...
විදූෂ කිව්වෙ එච්චරයි ඒ ඇස් එයා පියාගත්තා...
"මොකක්ද?!!...විදූෂ අපිට ඒක කරන්න බැහැ එතකොට අපි කොහොමද නෙතූව හොයාගන්නෙ?"
"පැමිණිල්ල අයින් කරගන්න!"
ඇස් පියාගෙනම ආයෙත් විදූෂ උත්තර දුන්නා...
"ඒත්-
"කිව්ව දේ කරපන් විනුර!!!"
විනුරට කෑ ගහපු විදූෂ ඉන්න තැනින් නැගිටලා කාමරේට ගිහින් දොර මහ හයියෙන් වහලා දැම්මෙ එතන පොලිසිය ඉන්නවා කියලවත් ගනන් ගන්නෙ නැතුව...විනුර විදූෂ යන දිහා බලන් ඉදලා එහෙම්මම ඔලුව බර කරගත්තෙ තමන්ගෙම අත්වලට...
"මොකක්ද කරන්න ඕන සර්?"
"එයා කිව්ව දේ කරන්න"
YOU ARE READING
දුරුතු සඳ
Fanfictionප්‍රේමය ගිය පසුව සුළඟේ ගසාගෙන ~ දුරුතු සඳ වැටුනි අහසින් කඩාගෙන ~ Male pregnancy ! Covers by - @_Taekookie_Moon_ @Czish_77 @ishidisanayaka Started Date -: 2023.11.06 End Date -:
