තිස්අටවන කොටස

723 70 78
                                    

දින තුනකට පසු ~

"මෙයාව එහේ එක්කගෙන යන එක අනතුරුදායකයි බන්"

"ඒත් බන්-

"උඹට වෙනම කියන්න ඕන නෑනේ බන් හේතුව නෝරා...ඒකි මියූ ඒ ගේ ඇතුලෙ ඉන්නකොට මොනවා කරයිද දන්නෙ නෑ දැන් උඹ මෙයාව එක්කගෙන ගියා කියන්නෙ උඹ හිතනවා වගේ හැම තත්පරේම උඹට මියූ ලගින් ඉන්න බැහැනෙ"

විනුර අයියා නෙතුන්ට කිව්වෙ නෙතුන් ඒක පිලිඅරන් ඔලුව වනද්දි...

අදට දවස් තුනක්...

හැමදේම ඉවර වෙලා කියන්න බැහැ ඒත් වුන දේවල් වෙලා අදට දවස් තුනක්...ඒ සිදුවීම මතක් කරන්නවත් මම කැමති නැහැ...ඒත් මේ දවස් තුනේම මම හිටියෙ ඒ මතක අස්සෙ හිර වෙලා...අද තමයි ඉස්පිරිතාලෙන් ටිකට් කැපුවෙ...කකුල් පිච්චිලා නිසා තවම ඇවිද ගන්න බැහැ ඉතින් මම හිටියෙ රෝද පුටුවෙ...

"ඉතින් අපි මොකක්ද කරන්නෙ? මම එහෙනම් අපාට්මන්ට් එකක් බලන්නම් විනුර"

"එහෙම ඕන නෑ නෙතුන්-

"ඔව් එහෙම ඕන නෑ පිස්සුද උඹට...මියූට පුළුවන් මාත් එක්ක ඉන්න මියූට අවශ්‍ය පහසුකම් හැමදේම එතන තියෙනවනෙ අනික මම විතරයි ඔතන ඉන්නෙත් උඹටත් පුළුවන් වෙලාවට ඇවිත් යන්න පුළුවන්නෙ"

"ම්ම්ම් නෙතූ ඔයා මොකද කියන්නෙ?"

"මගේ අකමැත්තක් නෑ නෙතුන්"

"ඒකනේ එහෙනම් දැන් අපි එහේ යමු විදූෂ"

නෙතුන් මගේ රෝද පුටුව තල්ලු කරගෙන කාර් එක ලඟට ආවා...විනුර අයියගෙ අතේ ඉදන් කෙල්ල නිදි...අනේ පව්...දවස් තුනක් මාව නැතුව කෙල්ල ඉදියා...කිරි ටිකක් දීගන්න වුනෙත් නැහැ...

මම දන්නෙ නෑ මේ දේවල් වලින් දැන් මාව හෙම්බත් වෙලා...මට හරි මහන්සියි මේ දේවල් නිසාම...

"නෙතූ ඔයාට බඩගිනිද?"

කාර් එක ලගට ආවම නෙතුන් මගේ උස මට්ටමට නැමිලා මගෙන් ඇහුවා...බඩගිනියි ඒත් කන්න පිරියක් නෑ...ඉතින් මම බඩගිනි නැහැ කියන්න ඔලුව වැනුවා...

"නොකා ඉදලා හරියන්නෙ නැහැනෙ වස්තු ම්ම්..දැන් මේ දවස් දෙකෙත් හරියට මුකුත් කෑවේ නැහැනෙ සුප්ම විතරයි ඉතින් අද අපි යහමින් බත් ටිකක් කමු ම්ම්"

දුරුතු සඳ Where stories live. Discover now