සමාව ඉල්ලනවා හැර මම වෙන මොකක් කරන්නද?
එයා ඉන්නෙ කේන්තියෙන්...ඒ ඇස් මගේ දිහා බලාගෙන කේන්තියෙන් දිලිසෙනවා...ඒ වගේම ඒ හයිය අත මගේ අත තදින් අල්ලගෙන හිටියා...හරියට මම පැනලා දුවයි වගේ...මගේ ඇස් වලින් නිමක් නැති කඳුලු වැල් ගලාගෙන ගියා...මම හරි අසරණව ඒ ඇස් දිහා බලාගෙන හිටියා...එයා මාව විශ්වාස කරන්නෙ නෑ කියලා දැන දැනත් මම ප්‍රාර්ථනා කරා එයා මාව විශ්වාස කරන්න කියලා...
"නැනී යන්න!"
"ප් පුංචි මහත්තයා?"
"නැනී එලියට යන්න,මම මේක විසදගන්නම්"
"ඒත් මේ දරුවා කිසි-
"මම කිව්වෙ එලියට යන්න කියලා!!"
එයා නැනීට සැර වුනා...නැනීටත් කරන්න පුළුවන් සීමාවක් තියෙන නිසාම එයත් මගේ දිහා හරිම අසරණ විදියට බලලා කාමරේ දොරත් වහන් එලියට යන්න ගියා...
ඉතින් දැන් අපි දෙන්නා විතරක් මේ කාමරේ තනි වුනා...මම හිටියෙ බය වෙලා...මේ දැන් එයා මට බනී එක්කො ගහවි...කමක් නෑ ඕන දෙයක් වුන දෙන්...මට පුළුවන් ඉවසගන්න...මේක මගේ වැරැද්ද...මගේ නොසැලකිල්ල...මට තිබුනා මීට වැඩිය දරුවා ගැන හිතන්න...
පුතා මගේ කුසේ මාස නමයක් ඉදලා එයාව වැදුවෙ මම වුනාට දැන් එයාව අයිති මට නෙවෙයි...එයා දැන් වෙන පවුලක දරුවෙක්...ඉතින් මම කරේ වැරැද්දක්...දැන් මට තියෙන්නෙ එයාගෙ කකුල් දෙක අල්ලලා සමාව ගන්න විතරයි...මොකද ඒ එයාගෙ දරුවා...එයා ඉන්නෙ මාත් එක්ක කේන්තියෙන්...
එයා මගේ දිහා බලාගෙනම අල්ලගෙන හිටිය මගේ අත අතඇරියා...
"ම් මම එ එහෙම දෙයක් ක් කරේ නෑ ස් සත්තයි"
මම කවදාවත් නැතුව එයාගෙ ලඟ බැගෑපත් වුනා...ඒත් එයත් කවදාවත් නැතුව මගේ දිහාම බලාගෙන හිටියා අඩුගානෙ මාව නවත්තන්න හැදුවෙත් නැහැ...
"මට ස් සමාවෙන්න"
අන්තිමට මම තීරණය කරා එයාගෙ කකුල් දෙක අල්ලලා වැද වැටෙන්න...මම නැමුනෙ එයාට වැදලා හරි සමාව ගන්න වුනත් මට ඒක කරගන්න බැරි වුනෙ එයා මාව තදින් අල්ලලා කෙලින් කරපු නිසා...
YOU ARE READING
දුරුතු සඳ
Fanfictionප්‍රේමය ගිය පසුව සුළඟේ ගසාගෙන ~ දුරුතු සඳ වැටුනි අහසින් කඩාගෙන ~ Male pregnancy ! Covers by - @_Taekookie_Moon_ @Czish_77 @ishidisanayaka Started Date -: 2023.11.06 End Date -:
