තිස්හත්වන කොටස

635 77 69
                                    

(කලින් චැප්ටර් එක කියවලා එන්න)

මම හිටියෙ දුව එක්ක ඇඳේ හාන්සි වෙලා සෙල්ලම් කර කර...නෙතුන් ගියාම ටිකක් පාලු දැනුනත් දූ නිසාම මට ඒක ඇරිලා ගියා...ටිකක් වෙලා ඉන්නකොට මට ඇහුනෙ නිකන් කාගෙ හරි අඩි සද්දයක්...කවුරු එන්නද?

මම ඉතින් ඇඳේ දූ එක්ක ඉද්දි මට අමුත්තක් දැනුනා...මොකක් හරි දෙයක් වෙනවා...මට ආවෙ අමුතුම රස්නයක් ඒ විතරක් නෙමේ මොකක් හරි දෙයක් ගිනි ගන්නවා වගේ කර ගඳක්...මම හනික ඇඳෙන් නැගිටලා දූව වැහෙන්න නෙට් එක දාලා කුස්සියට දිවිවෙ මම අමතක වෙලා ලිප පත්තු කරලා ඇවිද්ද කියලා...

ඒත් කුස්සියට දුවලා ගිය මම දැක්කෙ මගේ ඇස් අදහගන්න බැරි දෙයක්...මම හීනෙකින්වත් හිතුවෙ නෑ මේ වගෙ දෙයක්...නෑ නෑ දෙවියනේ මේ මොන අපරාදයක්ද වෙන්නෙ...මම මගේ මේ ඇස් දෙකට දැක්කෙ කුස්සිය පැත්ත ගිනි ගන්නවා...මය කෙල ගිලුනා...ගින්න හරි ඉක්මනින් මුලු ගේ පුරාම විසිරෙන හැටි මම මගේ ඇස් දෙකටම දැක්කා...

අනේ නෑ...මේක වෙන්න එපා...මට වතුර ගහලා මේක නවත්තන්න ඕන වුනත් කුස්සියෙ දොර පවා ගිනි ගන්න නිසා මට ඒක කරන්න බැරි වුනා...

මම තවත් බලන් ඉන්න බැරිම තැන දිව්වෙ කාමරේට...දූව වහලා තියෙන නෙට් එක විසි කරලා මම හනික දූව මගේ තුරුලට ගත්තා...

"මගේ මැණික බය වෙන්න එපා අම්මා ඉන්නවනේ"

මම කලබලෙන් දූව මගේ පපුවට තවත් තුරුල් කරගත්තා...

මම හිටියෙ හොදටම බය වෙලා...මට මොන දේ වුනත් මගේ දරුවට සීරීමක්වත් වෙන්න දෙන්න බෑ දෙවියනේ...

මම දූව අරන් මේසෙ ලගට යන්න ගියේ අවශ්‍ය ලියකියවවිලි දාලා තියෙන බෑග් එක ගන්න...ඒකෙත් තියෙන්නෙ දූගෙ උප්පැන්නෙයි තව අවශ්‍යම දේවල්...මම ඒක ගන්න ගියත්...

"ආආආආහ්!!!"

"හුවෑහ් හුවෑහ් හුවෑහ් ම මම්මා හුවෑහ්"

"හරි හරි මගෙ රත්තරන් අම්මා ඉන්නවා මගෙ මැණික ලගම"

මම ඒක ගන්න ගියත් එක පාරටම කාමරේ පැත්තෙ වහලෙ කොටස කඩන් වැටුනා...මගේ අතට ගිනි පපුරක් විසි වුනත් මම ඒක ගනන් ගන්නෙ නැතුවම දූව මගේ පපුවට තුරුල් කරගත්තා...

දුරුතු සඳ Where stories live. Discover now