yorum yapın lütfen... biliyorum 0 tane okuyucum var ama.... yorum.... y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Elimdeki telefondan gelen tiz sesle irkilip ne olduğuna baktığımda daldığım için oyunda öldüğümü fark ettim. Yeniden canlanmayı beklerken odamın tıklatılmadan açılmasıyla gözlerim paldır küldür odama giren canım anneme ve elindeki tabağa kaydı.
Şekerpare. Şekerpare! Beynimin içinde şekerpare diye basbas bağırıp kırmızı ışıklarla çığlık ata ata uyarı veren koloniyi görmezden geldim.
"Kızım şunu Arzugile götür iki dakika."
Arzugil... Arzugil demek Akıngil demek. Akıngil... Olur anne.
Hemen ortaya atılıp kabul etmedim tabii ki. Öncesinde biraz oflayıp pofladım, foşurdamayı da unutmadım. Oyunumda lig düşeceğimi bile bile götürdüm o şekerpareyi ama söylenme kısmını atlamadım. Ee, her şeyin bir adabı vardı canım.
"Abim nerede?" telefonu en sevdiğim ve genellikle üzerimden çıkarmadığım pijama takımımın şortunun cebine koyup annemin elindeki tabağı aldım.
"Güzellik uykusunda. Soruya bak ya rabbim, deli ediyorsun insanı Nisan! Hasbinallah ve nimel vekil."
"Anne ne dedim ben şimdi ya." Yanağından kocaman öpüp dış kapıya doğru yönelirken acaba bi şeyler mi sürünseydim diye geçirdim içimden ama Akın beni çoktan her halimle görmüştü zaten.
Yani, tam olarak her halinle değil. Dimi lan kuduruk?
Yoo.
En üst katta duran asansörün kapısını ayağımla ittirip çıktım kabinin içinden ve kapıyı canını yediğim adamın açması için dualar ede ede bastım zile. Şimdi şöyle duştan yeni çıkmış halde ıslak saçlarla, uzun boyuyla, insanı içine çeken gözleriyle-
Derken.
160 boylarında, benimle aynı yaşlarda olduğunu tahmin ettiğim, bakışlarından çocuksu bir merak akan, sapsarı saçlı bir kadın açtı kapıyı.
Beynim hızlandı bir anda. Kalbim sıkıştı. Kafamda ufak bir mahkeme salonu kuruldu. Bu evde kaç kadın yaşıyor? 2. Arzu abla ve Buket. Annesi ve kız kardeşi. İkisi de radarımızda değil, zararsız.
Fakat demin bahsedilen iki kadın dışında bu evde başka bir dişi vardı şu an ve tam karşımdaydı. Radarımızdaydı, zararlı olup olmadığını birazdan anlayacaktık ama belgesellerde kan kokusu almış aslan gibiydim. Almış gibi olmuş bir aslan.
Seğirmemesi için itinayla dizginlediğim hatlarımla uğradığım bozguna rağmen tatlı tatlı gülümsüyordum tıpkı karşımdaki kız gibi. Elimdeki şekerpare tabağını uzatırken içeriden tık sesi bile gelmeyen eve dikkat kesildim.
