"Bana neden koymadın?" tripli çıkan sesime yanıt gecikmedi.
"E kızım ben kendim koyarım dedin ya."
"Hee."
Unutkanlık zordu.
Önümdeki yemeği yemeye devam ederken annemin açtığı diziye bakıyordum ara sıra, annem benim bakışlarımı fark etmiş olacak ki heyecanlı bir şekilde anlatmaya başladı diziyi.
"Bu kadın var ya kızıl saçlı. Kocasının arkadaşının karısını, kocasının arkadaşının abisi yani kocasının arkadaşının karısının kaynıyla basıyor bir gün. Sonra kızılın kocasının arkadaşının karısı, kızılın olanları kendi kocasına anlatacağından ve onun da kendi kocasına anlatmasından korkup kaynıyla birlikte kendi kocasının kızılın kocasına karşı doldurup iki arkadaşın arasını bozmaya karar vermişlerken planlarını başta yavaş yavaş işlemeye başlıyorlar ama en sonunda öyle abartıyolar ki bu doldurdukları adam yani kaynıyla yatan kadının kocası gidip kızılın kocasını yani kaç yıllık dostum dediği adamı hiç dinlemeden hatta kimse ne olduğunu anlamadan çekip vuruyor e tabi masum adam böyle iğrenç bir olay üzerine ölünce de kızıl neden olanları kocama anlatmadım içime attım diye vicdan azabı çekip kendini suçlarken hastalıktan yataklara düşüyor,"
duyduğum şeyleri algılamam biraz zamanımı almıştı yalan yok. Ben şokla anneme bakarken annem anlatmaya devam etti.
"Sonra bu kızıl biraz toparlanmaya başlayınca olayı annesine anlatıyor, e annesi de git rezil et hepsini kızım kocanın canını kendi zevkleri uğruna aldı bu mendeburlar diye akıl vermesin mi?"
"Versin."
"Verdi valla. Kızıl, utanmadan cenazeye gelen kadın ve kaynını görünce bağırıp çağırıyor herkesin içinde anlatıyor her şeyi, sonra bir güzel rezil olan kadın ve kaynı gidiyor memleketten," bir yandan diziyi izliyor bir yandan anlatmaya devam ediyordu.
