Leo ge. ကိုပါဆိုတဲ့ ဂျိန်းရဲ့ စကားက နားထဲမှာ ပဲ့တင်ထက်မျှ ဆူညံနေခဲ့တယ်။အဲ့လောက်ထိ အဲ့လောက်ထိတောင် ဖြစ်ခဲ့တာတဲ့လား ဘေဘီရယ်။ကိုယ်မသိခဲ့ဘူး။မင်း ခံစားနေခဲ့ရတာတွေကို ကိုယ် တကယ်ကိုမသိခဲ့တာပါ ဘေဘီရယ်။ကိုယ်က တကယ့်ကို စောက်သုံးမကျတဲ့ ကောင်ကြီးပါကွာ။
"အင့် ရွှတ်"
"တော်ပြီ! တော်လိုက်တော့ ရိပေါ်ရာ!!"
မျက်ရည်တွေကျလို့ အရက်သောက်နေတဲ့ အရက်သမားရှေ့က ပုလင်းတွေဖယ်ပြီး လူကိုဆွဲထူလိုက်တော့လဲ ထ,မလာပဲ ပေကပ်နေပြီး...
"သောက်ဦးမှာလို့! မင်း ဘာဖြစ်နေလဲ ဖေးယွီရာ!!"
"ဟ! သောက်လဲ လူလိုသောက်လေ ခု မင်းဟာက သေမလိုသောက်နေလို့ ပြောနေတာ နေ့ခင်းထဲကသောက်နေတာ ခုပဲ တော်တော်မိုးချုပ်နေပြီ ထပြန်မယ်!"
"ပြန်ဘူး! မပြန်ဘူးလို့!!"
စောက်ငမူး သောက်နေတာလဲ ပုလင်းတွေကဖြင့် စီနေပြီ ဒါကိုလဲ ခုထိမပြန်ဘူးက လုပ်နေတယ် ဇက်ပိုးထအုပ်လိုက်ရ ငါနော်။ဝင်တွေ့လိုက်ပါဆိုတော့လဲ အားနာလွန်းလို့တဲ့ ခုကျတော့ မူးပေါက်နေတာ မြင်မကောင်းဘူး။
"ဖေးယွီ! သိလား ငါ.ငါကလေ တကယ့်ကို မကောင်းတဲ့ကောင်ကွ သိလား?"
သူ့ရင်ဘတ်ကို သူတဘုံးဘုံးပုတ်ပြလို့ ပြောနေတာမို့ ဟုတ်မှန်ကြောင်း ထောက်ခံပေးလိုက်တယ်။
"အေး သိတယ်!"
"ဘာ!"
"မင်းပဲ မကောင်းတဲ့ကောင်ဆို!"
လိုက်ပြီးထောက်ခံပေးပြန်တော့လဲ မဟုတ်တော့ပြန်ဘူး။ဘာလဲဟ ဒီကောင်။
"ငါကလေ ငါက ဘေဘီလေးကို အရမ်းချစ်မိနေပြီကွ အဲ့ဒါ သူ့ကိုဖွင့်ပြောမလို့ဟာကို ခု..ခုတော့ကွာ ငါမကောင်းတာကွ သူ့ဖက်ကိုကျမကြည့်ပဲ ငါက မဟုတ်တာတွေ အတွေးများနေခဲ့လို့ ဘေဘီက ဒီလိုဖြစ်ရတာ ငါ မကောင်းတာ ငါက တကယ့်ကို မကောင်းတဲ့ကောင်ကြီးပါကွာ"
"အဲ့လိုသိရင် မင်း ဒီကိစ္စတွေကို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ စဉ်းစားရမှာလေ ဒီလို အရက်ထိုင်သောက်နေလို့ရမလား ကျန့်ကျန့်လေး ခံခဲ့ရတာကို မင်းကဒီတိုင်းငြိမ်နေပေးလိုက်တော့မှာလား တခုခုလက်တုန့်ပြန်ရမယ်လေ လဒရဲ့"
