AŞK'IN DOĞUŞU

Bölüm 1:GİRİŞ.

Ahu'nun anlatımıyla;
Sabahın erken saatleriydi.Sirkete doğru yola çıkmıştım.Odama geçmeden önce Selma Hanım'ın odasına gittim.Sag tarafta üç gözlü bir dolap vardı.Dolabın anahtarı masanın üzerinde duruyordu.Anahtarı alıp dolabı açtım.İlk çekmecede hiçbir şey yoktu,ikinci çekmeceyi actığımda bir gazete vardı, üçüncü çekmeceyi açtığımda bir anda şaşırdım.

Bir sürü resimler vardı.Resimleri elime alıp daha'da inceledim,bu Alperen Barçın'dı.Rakip şirketimiz'in sahibi olan Rüzgar Barçın'ın babası Alperen Barçın.Birden kapı aralandı,gelen Selma Hanım'dı.Bir anda endişelenmiştim.Resimler elimden yere düşüvermişti.Selma Hanımla bir süre bakıştık...
Selma Hanım;

"Demek gördün resimleri Ahu.Gel oturalım şöyle sana her şeyi anlatacağım."

"Alperen,Alperen Barçın benim eski eşim Ahu'cum."

Ellerim kaskatı kesilmişti.Rakip şirketimiz'in sahibi'nin babası Selma Hanım'ın eski eşiydi.Bir anda soruverdim;

"Rüzgar yani Rüzgar Bey'de oğlunuz mu?"

"Aslında evet Ahucum,ama Rüzgar annesi olduğumu bilmiyor.Alperen aslında nasıl söyleyebilirim bilmiyorum Alperen sizin evlenmenizi istiyor."

Dahada şaşırmıştım.

"Nasıl yani?"

Rüzgar Barçın gazetelerin başrolüydü.Genç kızlar'ın sevgilisi Rüzgar Barçın.Türkiye dahil tüm ülkelerdeki kızlar bile tanıyordu onu neredeyse.Böyle bir adamla nasıl evlenebilirdim,bu kötülüğü kendime nasıl yapabilirdim.Tamam Rüzgar hoş çocuk,bir al benisi var ama hislerimi belli edemezdim.Sevemezdim onu,güvenemezdim ona.Rüzgar'a karşı ne kadar şey hissedersem hissedeyim bunu Rüzgar'a belli ettiğim an beni de kullanabilirdi.Bunu göze alamazdım.Etrafında bir sürü kız olan birine aşkımı itiraf edemezdim.Bu sadece kendime yaptığım kötülük olurdu.

"Selma hanım ben böyle bir şey istemiyorum"

"Ahucum seni buna zorlayacak değilim elbette ama annen..."

"Annem'in ne ilgisi var bu konuyla?"

Annem kanser hastası'ydı son evrelerine doğru yaklaşıyordu.Durumu hiç iyi değildi. Amaliyat olması gerekiyordu,ama amaliyat için oldukça yüksek bir fiyat istiyorlardı.Annemin bu durumla ne gibi bir ilgisi olabilirdi,anlayamıyordum.Kafam o kadar karışmıştı ki.

"Ahu eğer sen Rüzgar ile evlenirsen,Alperen annenin amaliyat masraflarını karşılayacak."Nutkum tutulmuş bir şekilde Selma hanımı dinliyordum.

Duyduklarım karşısında daha da şaşırıyordum,ama annem benim için çok değerliydi.Onu kendi ellerimle hemde elimde bir şans varken ölüme terk edemezdim.Gerekirse annem için evlenirdim.İyileşmesi için elimden geleni ardıma koyamazdım.

"Selma Hanım ben bugün biraz erken çıkabilir miyim?"sözüme devam ettim.

"Düşünmeye ihtiyacım var."

"Tabiki senden haber bekliyor olacağım."

Hafif bir tebessüm ederek odadan çıktım.Çantamı alıp sahile doğru yürümeye başladım.Saatlerce yürümek istiyordum.Hiç durmadan sadece müzik dinleyerek yürümek...

Evlenmeye hazır mıydım?Bunu kendime yapabilecek miydim?

İsteyerek evlenmiyordum ama annem için bunu yapmak zorundaydım.Başka çarem yoktu,kalmamıştı.Ya kendi ellerimle annemi ölüme terk edecektim,yada evlenecektim.Önümde sadece iki yol vardı.Ben bu yollardan hangisini seçecektim,yapabilecek miydim,evlenebilecek miydim?
Düşündükçe kafam daha çok bulanmaya başlamışsı.Sabah Selma Hanım ile tekrar konuşacaktım...