AŞK'IN DOĞUŞU

Bölüm 9:VAR MISIN BU HAYATI BENİMLE YAŞAMAYA?

Gözlerimi rengarenk ışıklarla dolu bir odada açmıştım.Her yer rengarenk ışıklarla doluydu.Yatağın hemen yanında bir komidin vardı.Komidinin üstünde on iki tane beyaz gül vardı.Etrafı incelerken kapı aralığından Rüzgar göründü.Üstünde siyah bir gömlek vardı.

"Oo uyanmışsın minik kız."

"Uyandım."

Etraftakileri Rüzgar mı hazırlamıştı?
Bana değer veriyor olabilir miydi?
Gerçekten yanımda olacak mıydı?

"Bunları sen mi hazırladın?"

"Evet küçük hanım herşey sizin için."

Benim için,benim içinn,benim içiinn...

Çok mutluydum ama dışarı yansıtamıyordum.Çok hoşuma gidiyor ama çok bitkinim.

"Rüzgar ben çok teşekkür ederim ama annem vefat etti diye yanımda olmana gerek yok eğer gerçekten istiyorsan"derken sözümü kesti.

"Tabiki istiyorum Ahu.Annen öldü diye değil gerçekten seni istiyorum ben.Seni sevmek,senin kokunu hissetmek,sen ol istiyorum tüm hayatım boyunca yanımda sen ol,biz olalım bir olalım.Ben sahte sevgiler istemiyorum karımı istiyorum,karımı sevmek istiyorum.Her sabah kalktığımda karımın kokusuyla uyanmak, gözlerimi karımın güzel yüzüyle açmak,her sabah sana günaydın deyip,her gece sana iyi geceler demek istiyorum Ahu."

Dedikledine inanamıyordum şok geçirecektim.Rüzgar bana aşık olmuştu.Rüzgar beni sevmek istiyordu.Ben Rüzgarı sevmek istiyordum.Biz artık biz olmak istiyorduk.Eger gerçekten dedikleri doğruysa hislerimi anlatacaktım.

"Rüzgar"dedim.

"Sen benimsin,ben de senin."

Dudağından minicik bir gamze belirdi.Bir kaç dakika gülümseyerek düşündü.

"Ben seninim,sen de benim."

Bundan sonra ne yaparsak birlikte yapacaktık.İlk defa Rüzgarın ellerini sırtımda hissettim ve evet sarılmıştık.Sımsıkı sarıldık.On beş dakika boyunca sadece sarıldık.

Ben Rüzgarla tamamlandım.

Ben Rüzgarla hayatı buldum.

Ve şimdi sadece o hayatı doya doya yaşayacaktım.Rüzgar'ın elleri ellerimi buldu...

"Var mısın bu hayatı benimle yaşamaya?"

"Varım,hemde seninle sonumuz gelene kadar."