Havalimanına yaklaşık 1 saat yolumuz vardı.Arabada ben arka koltukta, Rüzgar ön koltukta şoförün yanında oturuyordu.Çok yorulmuştum.Yolu seyrederken uyuyakalmışım.Uyandığımda gözlerimi uçağın koltuğunda açtım.Rüzgar cam kenarında oturuyordu.Hala benimle hiç konuşmuyor, yüzüme dahi bakmıyordu.Artık kendimi tutamayıp;
"Neden hiç benimle konuşmuyorsun??"diye soruverdim.
"Ufaklıklar pek ilgimi çekmiyor."
Hala bana ufaklık diyordu ya.
"Ben ufaklık falan değilim artık bana ufaklık deyip durma."
"Ufaklıksın yalan mı?"
Cevap vermeyecektim.Ufaklık falan değildim ben.Beni sinirlendirmek onu mutlu ediyordu ama ben ona istediğini vermeyecektim.Yol boyunca hiç konuşmadık.
Fransa'ya inmiştik.Orada bizi Alperen Bey'in adamı karşılamıştı.Direk otele doğru yol almıştık.Birlikte kalacaktık ama Rüzgar'ın benimle kalmaya pek niyeti yoktu.Yaklaşık yarım saat sonra otele ulaşmıştık.Otel yedi katlı kocaman camları olan bir oteldi.Etrafında rengarenk ışıklar vardı.Çok hoş bir görüntü veriyordu.Eğer gerçek bir evliliğimiz olsaydı balayı için kesin bu otele gelmek isterdim.Bu otel tam bir çift yeriydi.Ama benim bu karanlık gecelerimi aydınlatan bir Rüzgar'ım yoktu.Gercek bir evliliğim yoktu.
Ben bu mesafeleri aşmak istiyordum.Sadece kamera aşkı yapmak istemiyordum,ama kimseye bir şeyler söylemeyecektim.
Evet Paris sokaklarında el ele gezen çiftler gibi olmak istiyordum.Birbirlerine güzel sözler fısıldayan karı kocalar.Gerçekten aşk yaşayan herkes gibi olmak istiyordum.Ben her sabah yanımda uyanan adamın bana yabancı olmasını değil, herşeyim olmasını istiyordum.Ama gerçekler öyle değildi...
Her sabah yanımda uyanan bir adam olacaktı evet ama aramızda dağlar,kayalar olacaktı.Her sabah yüzüne baktığımda içimin gittiği adam için ben bir hiç olacaktım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK'IN DOĞUŞU
Novela JuvenilEllerim hala kalbimdeydi.Bu ev benim evimdi.Bu adam benim evim olacaktı.Ve o yanımda olduğu sürece ben hep iyileşecektim,hep iyi olarak kalacaktım.Ben Ahu,bu benim Rüzgar'ıma kavuşma hikayem..."
