(GRIEGO COUSINS #1)
Seven years after his mother's tragic death, Angelus Griego's father, Simon Griego, made a life-changing decision to marry a wealthy businesswoman with a troubled past and a sick child. Angelus, known for his charm, intelligence...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
At first, I thought we would go to a mansion. Masiyado akong nasanay sa mansyon nina Kuya Angelus. Gunther is a Griego, so being wealthy is a given. But I didn't expect we'd be riding a lift and entering a huge penthouse.
It was my first time in a penthouse. I grew up in a mansion with my parents. At ngayon ay nasa mas malaking mansyon ako ng mga Griego. Kaya naman nang makaapak pa lang kami sa receiving area ng malaking penthouse, hindi na ako matigil kakatingin sa paligid.
The vases are enormous and appear to be quite costly. Not only was the carpet spotless, but it also had an upscale appearance. From what I heard from my mother a while ago, we would go to Gunther's house.
So... he's the owner of this penthouse, huh?
"Magandang tanghali po, Madame..." Sinalubong kami ng isang ginang na halos puti na ang buhok.
Lumipat ang tingin nito sa akin. I just stared at her; I didn't know what to say or how to react.
"Where's Natashia?" Si Mama na hinuhubad na ang suot niyang blazer ngayon.
Nakasunod ako sa kaniya, ginagala ang mga mata. This place is very modern. Malayong-malayo sa mansyon nina Papa Simon.
"Nasa sala po, Madame. Inaasikaso si Sir Isaiah."
We swerved into a spacious hallway. May tatlong hagdanan pababa roon. I didn't even need to look around; from where I was, I could see Reina's mother putting something on Kuya Gunther's son's neck while seated on a large sofa.
"Natashia, how's Isaiah?" Nagmamadaling lumapit si Mama sa kanila.
I watched them silently. Problemado ang mukha ni Tita Natashia nang tumingin kay Mama. She's holding something.
"Hindi ko na alam ang gagawin ko, Yelena. I haven't called Gunther yet. Their situation will never change if he stays irrational."
My gaze went to the kid. He's wearing a dark blue pajama and a white T-shirt. Saka ko lang nakita ang may galos niyang leeg nang tuluyan akong makalapit.
"Where's Serena—"
Sabay-sabay kaming napatingala kung nasaan ang modernong hagdanan nang makarinig kami ng sunod-sunod na kalabog. Para iyong tunog ng pintuang paulit-ulit na sinisipa at hinahampas.
I frowned. "Someone's banging on a door..."
"That's Serena. Don't mind her." Si Tita Natashia at muling may nilagay sa leeg ng apo.
It was an ointment.
"I'm fine, Lola. I don't need that."
"Stop being stubborn, Isaiah. What that woman did was too much. Let me tend to your bruise!" Tita said, frustrated.
Mama sighed and massaged her temple. Patuloy ang mga kalabog sa itaas at mukhang sigaw ng babae. Her voice wasn't vivid; it was like a voice from a faraway land.