(GRIEGO COUSINS #1)
Seven years after his mother's tragic death, Angelus Griego's father, Simon Griego, made a life-changing decision to marry a wealthy businesswoman with a troubled past and a sick child. Angelus, known for his charm, intelligence...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
The silence is too loud. Ako ang galit sa kaniya. Kaya hindi ko alam kung bakit ako ang kinakabahan ngayon. I was planning to talk to him properly. Ngunit ngayong kasama ko na siya, umuurong ang buntot ko.
Ilang minuto na ata ang nakalipas nang makarating kami sa mansiyon. Ngunit wala ni isa sa aming dalawa ang gumalaw para bumaba man lang ng sasakyan.
His silence scares me. I don't feel anything weird coming from him, but his silence is more scary than his eccentric behavior. Sanay akong marami siyang sinasabi.
I swallowed hard, preparing myself to speak. Since we're here, I might as well take this opportunity to talk. Kung magpapatuloy ang pag-iwas ko sa kaniya, walang mangyayaring maganda. Plus, I'm so tired of running away.
My heart is beating rapidly. I can feel my nerves, too. Even the pulse on my neck is pulsating, and both of my hands are cold. I expelled a sigh.
"What are you sorry for?" sa malamig kong boses.
Ramdam kong hindi niya inaasahan ang pagsasalita ko. Nilingon ko siya matapos mag-ipon ng lakas ng loob. He's now looking at me seriously. Seeing his hair down really makes me feel things. Aside from the fact that he looks his age with that hairstyle, I feel like he's less intimidating with it.
"I scared you, right? Sinabi mo sa akin. Natatakot ka."
"Bakit sa tingin mo?" I almost smiled sarcastically.
Sa kabila ng paghuhuramentado ng puso ko, nakaramdam ako ng kaunting inis nang maalala kung paano niya ako tratuhin kanina.
He looked away, and his jaw clenched tightly. Dinilaan niya ang kaniyang labi at tinikom ang mga ito nang ilang sandali. Magkadikit ang mga kilay niya, diretso ang tingin sa harapan namin.
"I was frustrated and irritated. You were avoiding me," his voice sounded stern this time.
"At sa tingin mo sapat na rason iyon para tratuhin ako nang ganoon sa harapan ng mga kaibigan ko?" Bahagya na akong natawa. "Angelus, I am not yours. You can't tell me what to do. Wala kang karapatan para kontrolin ako," sa mariin ko nang boses.
Napabaling siya sa akin. His eyes looked taken aback. Like what I said shocked him, or I was being nonsense. Nakaawang din nang kaunti ang mapupula niyang labi.
"I already told you my past. Doon pa lang dapat alam mo na na ayaw ko sa lahat ay ang kinokontrol ako. You're so possessive, and it's suffocating!"