Chapter 26

2.9K 52 8
                                        

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


tw: violence

Where am I?

Hindi ko ramdam ang katawan ko. I couldn't even move my fingers. Hinihila ng panghihina ang malay ko ngunit pilit akong nanatiling gising dahil sa hindi pamilyar na kisame.

It's a black ceiling with a white chandelier. Kumurap ako at ilang sandali na tumitig doon bago maalala ang nangyari. My eyes widened a fraction. I looked around, and fear started plaguing my whole sanity.

The interior of the room isn't familiar. Malaki ang buong silid, kumpleto sa mga gamit. The black wallpapers and the white and beige furniture are very unfamiliar to me. This isn't one of our house's rooms.

"You're finally awake." I almost recoiled at Ristan's solemn countenance when the door opened.

He's wearing something casual. A white t-shirt with brown denim shorts. Bagsak ang buhok niya at mukhang kagagaling sa pagligo. Bumaba ang tingin ko sa hawak niyang tray.

"You've been sleeping for almost ten hours. How are you feeling?" Lumapit siya sa lamesang katapat ng puting couch at nilapag doon ang pagkain.

I swallowed hard as I tried to get up. Nanghihina ang bawat parte ng katawan ko. Para akong walang kain nang ilang linggo at sobrang nanunuyo ang aking lalamunan. I feel dizzy, too.

"Nasaan ako? Mama is looking for me-"

"You have to eat." Sapaw niya sa akin, inaayos ang kutsara at tinidor. "You have to fill your stomach." He said slowly as he lifted his dark gaze in my direction. "So that you have something to throw up when I show you my gift."

"W-What?" dinapuan muli ako ng takot.

He occupied the couch as he crossed his legs. Pinagsalikop niya ang mga daliri sa kaniyang tuhod at tumitig sa akin. He looks very different right now. Malayong-malayo sa lalaking madalas kong kasama.

The absence of feeling in his eyes portends something dreadful. Tinagilid niya ang kaniyang ulo, hindi kumukurap ang mga mata.

"I trusted you. I believed everything you said," sa nang-aakusa niyang boses.

What is he talking about?

"I care so much for you, you know. That's why I looked for those people who made those rumors to silence them."

"What?" My eyes widened.

𝐈𝐥𝐥𝐢𝐜𝐢𝐭 𝐒𝐤𝐲 ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon