Pretend The Prey

CHAPTER 2

It's 7:45 in the morning and we're on our way to our building's first floor. Pupunta kami sa restroom to smoke kasama itong nga taga grade 11 STEM students.

It's a major offense in this school, regarding sa smoking. Pero di pa ako nahuhuli ever since. It's either magaling ako magtago o takot sila sa akin na di nila maatim na komprontahin ako.

Nakikipag-usap sila sa isa't-isa ako naman ay abala sa pagtingin ng sarili ko sa salamin while inhaling the smoke.

"Ikaw Queen?" dahil sa sinabi ng isang estudyante ay nabaling sa kanila ang tingin ko.

"Ha?"

"Anong ginawa mo nung bakasyon?" pag-uulit n'ya sa itinanong n'ya kanina na di ko na catch-up.

Napabaling ulit ako sa salamin dahil sa tanong n'ya sa akin.

I breathe a deep sigh before answering her question "Sa bahay lang ako nun" sagot ko kaya napatahimik sila.

They must expect things like out of the country or something.

"I just prefer staying at home, so wipe that nasty look on your faces" saway ko sa kanila.

Pumasok ako sa pinakadulong stall ng restroom para iflush ang naupos kong sigarilyo. I flushed it when I heard commotions outside.

Nag-aaway na naman ba yung mga aso?

I slowly open the stall door when I spotted something being cornered.

Nang Makita nilang lumabas na ako ay humawi agad sila kaya nakita ko kung ano yung pinagtitripan nila. Napangisi tuloy ako dahil sa nakita.

They just found a prey for me to play with.

"Look what we have here." I agree that it's too early to have fun, but what can you do about it?

"P-Pasensya na po hindi ko s-sinasadyang mapunta dito n-naliligaw lang talaga ako–" he is stuttering. How cute.

"A prey" I interrupted him, continuing what I had said earlier.

"K-Kunin nyo na po kung anong gusto nyo wag nyo lang akong sasaktan" halos mangiyak-ngiyak na sya kakahingi ng awa at parang maiihi pa nga sa pantalon nya, tsk. But I like that, I like the sight of a prey doing something na hindi man lang nila pinag-iisipan. I would like to see what every preys are capable of.

Inilahad nya ang kanyang pera sa harapan ko mismo. I couldn't help but laugh at what he did. I can't. I just can't. He is so hilarious. I nearly burst out laughing.

"Bastard! I don't need your money. Marami ako nyan" it's me Acaynie Alonzano and he really offered me some spare change? "I just wanna have fun okay? Just... play along" matapos nun ay sinadya kong tabingin yung kamay nya at nilakasan ko yun para magkaroon ng pasa if ever. Tinulak ko naman sya papunta sa mga tao sa likod ko at agad nila iyong hinawakan sa magkabilang braso.

Tumalikod ako sa kanila at nagpanggap na may tinitingnan sa labas ng bintana. Ilang segundo ang lumipas at hinarap ko sya para ambahan ng suntok.

Kumunot ang buong mukha nya handa na para sana saluhin nun ang kamao ko.

Napuno ng tawanan ang paligid ng makitang naihi na ng tuluyan yung lalaki sa kanyang pantalon.

"Let go" utos ko dun sa mga may hawak sa kanya, agad naman iyong nasunod.

Tuluyan ng bumagsak ang lalaki sa basang sahig habang umiiyak. What a complete loser, indeed, just a prey.

I don't know if narinig ba nila yung bell kanina, but I do. Kaya nga tinigilan ko na yung lalaki. But if he were to come my way again, I wouldn't hesitate to do something much worse.