Pretend The Prey

CHAPTER 12

Ilang araw ang lumipas when the school lifted the suspension of classes kaya back to normal na kami. Kakaiba ang ambiance ng school this week, may iilang pulis pa rin ang palibot-libot sa campus, they must be still investigating.

"Naniniwala ba kayong pinatay s'ya?" biglaang tanong ni Keircy. Napagpasyahan nyang sumabay sa amin maglunch para siguro makichismis.

"Evidence say so" plain na sagot ni Darcy sa kanya.

Ako naman ay nanatiling tahimik. As much as possible nga wala muna akong marinig about sa case na yun. Bullying maybe rampant here in AU but no one dare to cross the line, not until now.

I shook my head para hindi na ako mag-isip ng kahit ano. Bangag nga ako sa mga klase buong araw.

"Here" Von offered me a pack of gum "Gum makes me calm sometimes" sabi n'ya.

I didn't say no and I accepted it. Libre naman.

"Do you know Sophie?" I asked him absentmindedly.

"Who? The girl who died?" tumango ako bilang sagot.

"Syempre madaming nakakakilala sa kanya. I heard she competed in a pageant for AU and she won. I heard mahinhin din daw s'ya and impossibleng may kaaway" impossibleng may kaaway? I scoffed. Madaming inggit sa kanya.

"Ang dami mong alam tungkol sa kanya ah?"

"Her name was all over the campus, may tainga akong nakakarinig" nginiwian ko lang s'ya.

Deretsong uwi ang ginawa ko, hindi sumabay sa akin si Darcy today.

As I was lying on my bed I got a text message.

FROM: Papansin
Are you the one who killed her?

His question makes me pissed. Hindi ko alam kung seryoso ba s'ya sa tanong n'ya sa akin o sadyang binebwesit niya lang talaga ako.

TO: Papansin
Are you crazy!? How could I have done that?

Parang umuusok ang ilong at tainga ko dahil sa kagagawan nitong papansin na to.

FROM: Papansin
Chill, I was just joking. I know you wouldn't.

Dahil sa tanong nyang 'yon napaisip tuloy ako. Iniisip kaya nilang ako ang may gawa nun? Hindi malabong isipin yun ng iba.

Hindi nakakatawa ang joke n'ya. Shempre alam n'ya ang nangyari kay Sophie, hindi ko man kilala kung sino ang may-ari ng number nito I am certain that he is an Alonzano University student. I didn't bother investigating though, ayaw ko din syang mameet. He better keep his distance from me. Chat pa lang naiinis na ako ako sa kanya paano pa kaya kung kausapin n'ya pa ako ng personal di ba?

I'm already having a hard time dealing with Keircy. Ayaw ko ng madagdag pa ng isa.

The next morning maaga ako sa school, may mga nakatirik na kandila sa harap ng main building sa mismong pwesto kung saan nakahandusay ang duguang katawan ni Sophie nung nakaraan. The blood stain are still visible.

Nilampasan ko lang yun at dumeretso sa room. Nandun na si Von. He is napping, while his ears are plug by earbuds. Napansin n'ya siguro ang presensya ko kaya nag-angat s'ya ng tingin at bakas sa mga mata n'ya ang pagod. Ano bang ginagawa ng taong to?

"Good morning, Queen" he greeted me.

"Morning" maikling tugon ko dito.

I put my bag on top of our desk, sinandal ko yung likod ko sa upuan and then I fished out my vape.

"Ah!" he gave me warning.

"Can you make an exemption for today? I really need this" pakiusap ko dito.