Pretend The Prey

CHAPTER 10

It's Thursday, hindi na naman pumasok yung seatmate ko. It makes me feel bad about kahapon, napapaisip tuloy ako absent ba s'ya dahil sa nangyari kahapon? Should I be glad dahil wala s'ya? Dapat lang, kase minsan kapag pinagtitripan ko s'ya bumabalik lang yun sa akin. Hindi s'ya takot maexpell sa AU kapag napikon ako sa kanya.

Absent minded ako buong discussion. I can't help but to think about that enigmatic guy. Should I say sorry and thank you?

"Queen"

"Hmm?" sagot ko sa isang kaklase.

"Ipinapatawag ka na ni Darcy, kanina pa daw s'ya naghigintay sayo sa baba" after hearing those words, automatic na tumingin ako sa cellphone ko.

Gosh! I used half of the lunch break's time thinking of that loser.

Imbis na magmadali ay nag-isip ulit ako, hanggang sa hindi ko namalayan na nakababa na ako.

"Ano na? Wala kang planong kumain? You should have inform me para ako na lang mag-isa ang pumunta sa cafeteria kase gutom na ang mga alaga kong bulate sa tyan ko oh" reklamo agad ang bungad ni Darcy. Hindi ko man lang s'ya mabara sa daming bagay na tumatakbo sa isipan ko ngayon.

"Hoy! Are you okay?" tanong ni Darcy sa akin "kanina ka pa nakatulala"

"Ahh oo, okay lang ako. My mind is just pretty occupied right now" pagpalaliwanag ko sa kanya.

"What ever you are thinking right now might be serious. Sinasawsaw mo na sa juice yang fried chicken mo imbis sa gravy. Yan na new cravings mo ha? Buntis ka ba?" Hindi ko na nga namamalayan ang ginagawa ko. Hindi na ako kumibo at pinilit ang sarili ko na nagfocus sa pagkain. Infairness hindi ko man lang nalasahan yung juice Sa fried chicken ko.

"Darcy I have a question" lumingon s'ya sa akin.

"Yes?"

"Would you rather receive a thank you or receive 5 thousand pesos?" seryoso kong tanong. Natawa s'ya dahil sa sobrang pagkaseryoso daw ng mukha ko, that it looked like my life defended on her answer.

"Seriously, answer my question already" atat na utos ko dito.

"i would take the money, hindi ko naman mabibili yung thank you" she finally answered.

"Exactly! My point precisely!" Nagulat s'ya sa naging reaksyon ko.

"Bakit ba?" naguguluhang tanong ni Darcy.

Kahit sino sigurong tatanongin ko they would choose the money. Kunti lang nung 10 thousand sa kamay n'ya ngayon at alam kong mauubos yun agad. Dahil sa naisip ko, I felt less guilty.

Mas nakafocus na ako sa afternoon lessons. Hindi ko na inisip yung lalaki. S'ya dapat ang nag-isip ngayon sa perang tinanggihan n'ya. In the first place hindi dapat ako nabobother sa kanya eh. Wala naman akong pakealam sa iniisip ng lalaking yun. Kahit pa naligtas n'ya ako sa isang manyak hindi valid yun na dapat isipin ko s'ya hindi ko naman yun inutusan iligtas ako.

Nagring na ang bell indication na uwian na. Sumabay sa akin si Darcy today. May driver ulit kami, ganyan talaga ako minsan trip ko na my driver minsan ayaw ko magdrive. Pero ang alam ng parents ko palagi akong may driver kapag pumupunta ng school. Ang hindi nila alam minsan lang yun.

We stop by at the coffee shop na pinuntahan namin kahapon. May bibilhin daw s'ya dun, wala naman akong balak bilhin kaya nagpaiwan nalang ako sa loob ng sasakyan habang nagcecellphone. Napalingon ako sa katapat ng coffee shop at nakita ang com shop, napairap ako sa naging alaala ko kahapon. Pake ko sa lalaking yun, sabi ng isip ko.

"We are good to go" Sabi ni Darcy ng makasakay na ulit sa kotse, kaya umandar na kaagad yun.

FROM: 09*********
.