EMANET 2

BÖLÜM 9: BABA OĞUL

İNSTAGRAM - TİKTOK: "aysegulkalayzengin"

TWİTTER: "aysegulkalay_"

*

Herkese selamlar!

Yeni bölümle sizlerleyim, umarım beğenirsiniz ve bolca yorumla taçlandırırsınız.

Keyifli okumalar

***

BİR BUÇUK YIL ÖNCE

Aşk, herkes için başka bir anlam ifade eder. Kimisi için aşk, heyecandır. Kimisi için düzen, kimisi için birine koşulsuz ait olmak, kimisi için ise uyumdur.

Jasmin, Burak ve Berfu'da bir aşkta olması gereken her şeyi görüyordu. En azından onun miyop gözleri o şekilde görüyordu. Eğer daha net görebilseydi ya da hissedebilseydi, kesinlikle aşka bakış açısını değiştirirdi. Ona göre ikisi sonsuza kadar mutlu yaşayacak olan o masal kahramanlarıydı. Bir drama sebep olduğunu çok sonra anlayacaktı.

"Çok hastayım!" diye sızlandığında, annesi ve babası onun bu ucuz oyunculuğunu inanamayarak izledi. Jasmin ise arada onların surat ifadelerini değiştirmek için olabildiğince sert bir ifade takınıyordu ama ne fayda!

"Ateşim var dedin, yok! Karnım ağrıyor diyorsun ama hastaneye gitmemek için elinden geleni yapıyorsun. Kalk artık şu yataktan!" diye sinirle söylenen Berfu, Jasmin'in ne yapmaya çalıştığını gayet iyi anlamıştı. Jasmin ise yorganı tepesine çekti ve isyan ederek söylendi.

"Psikolojim iyi değil, sanırım depresyona giriyorum! Lütfen beni yalnız bırakır mısınız?"

Berfu, Jasmin'in tepesindeki yorganı çekip açtı ve çattığı kaşlarıyla tehditvari söylendi.

"Beni Burak'la baş başa bırakamazsın!"

"Seni bir psikopatın kucağına atmıyorum, biraz sakin olur musun?"

"Nereden biliyorsun psikopat olmadığını? Ne kadar tanıyorsun da güveniyorsun?"

"Off! Berfu, insanı çok yoruyorsun. Yahu dışarıda seni bekleyen bir Yunan heykeli var ve sen benimle burada vakit öldürüyorsun. Gidip şu adama biraz şans verir misin? Dünden beri peşinde kedi gibi geziniyor adam! Hayır, niye bu kadar çok diretiyorsun anlamıyorum. Adam senin gibi Türk, aynı dili konuşuyorsunuz, aynı kültürde büyüdünüz, ileride meslektaş olacaksınız ve her şeyden önemlisi hayat sizi çok alakasız bir ülkede yan yana getirdi. Sence bu tesadüf mü?"

Böyle söylenince Berfu'nun kafası daha bir karıştı. Onun bir amacı, bir hedefi vardı. Tıbbı bitirip doktor olacaktı ve babasını gururlandıracaktı. Aşka ayıracağı bir vakti yoktu. Olmamalıydı.

"Benim aşkla bir işim yok."

"Neden? Sen rahibe misin? Yoksa yaşı 80'e varmış bir büyükanne misin? Ki büyükannelerin bile aşk hayatı olabilir. Neden senin aşkla işin olmuyor?"

"Çünkü tüm dikkatimi kariyerime vermek istiyorum."

"Yahu kariyerini de yap aşkını da yaşa! Birini yapınca diğeri olmuyor mu?"

"Jasmin, sen erkeklerden nefret etmeyi bıraktın mı yoksa bu bana özel bir muamele mi?"

"Bebeğim, ben erkekleri sadece kendi hayatımda sevmiyorum. Ama ileride ortalığın anasını ağlatacak cücelere, 'Hey veletler! Sizin annenizi ve babanızı ben tanıştırdım, ben olmasaydım sizde olamayacaktınız!' diyerek onların hayattaki en büyük kahramanı ve en sevdikleri teyzesi olacağım. Bunu benim elimden alamazsın!"