EMANET 2

BÖLÜM 14: BÜYÜK KAVUŞMA

İNSTAGRAM - TİKTOK: "aysegulkalayzengin"

TWİTTER: "aysegulkalay_"

*

Herkese selamlar!

Yeni bölümle sizlerleyim, umarım beğenirsiniz ve bolca yorumla taçlandırırsınız.

Keyifli okumalar

***

Narin bir sesle, oğluna son kez ninni mırıldandı. Onun pusetinde uyuduğunu fark ettiğinde ise hüzünle gülümsedi ve uzanıp onun minik elini tuttu. Oyuncak gibi olan parmaklarını hafifçe okşarken, ayrılacak olmanın azabıyla cebelleşti. Geri dönebilecek miydi bilmiyordu ama onun bebeği gibi, binlerce bebeği kurtarmak için bu ayrılığı kabul etmişti. Burak olmasaydı asla cesaret edemezdi ama oğlu güvende olacaktı; babasıyla...

"Seni çok seviyorum, oğlum. Sana dönmek için elimden geleni yapacağım ancak dönemezsem, benden nefret etme olur mu? Hem baban seni çok sevecek, buna eminim. Sen onun yanında çok mutlu olacaksın. Keşke..." deyip kırık bir tebessümle devam etti. "Keşke sizin ilk karşılaşmanızı görebilseydim."

Derin bir nefes çekip, oğlunun minik elini hasretle öptü. Daha ayrılmadan özlemeye başlamıştı. Annelik çok başka bir duyguydu. Bir gün dayanamayıp bittiğini düşünsen de onun kokusunu içine çekince her şey düzeliyordu. Yine umut doluyordu.

"Berfu..." diye seslenen Simay, odanın girişinde gülümseyerek bekliyordu. Berfu ise oğlundan güçlükle ayrılıp ona doğru ilerledi. "Uyudu."

"Merak etme, yalnız olmayacak..." dediğinde, hemen arkasından bir kadın polis odaya girdi. Simay ise onu işaret ederek devam etti. "Aylin komiserimiz, süreç boyunca Aras'ı takipte kalacak. Onun güvenliği için Kahraman ailesine hissettirmeden sürekli izleyecek. Ayrıca biz Burak Kahraman'ın adresini bulduk ancak benim şahsi fikrim şöyle, Aras'ı Arslan ve Ayşegül Kahraman çiftinin yaşadığı eve teslim edelim diyorum."

"Neden?"

"Arslan Kahraman'ın başına gelenlerden sonra, ciddi güvenlik önlemleri alınmış aile için... Yani Aras'ın güvenliği hat safa da olacak. Hem Ayşegül Kahraman bildiğimiz üzere çok anaç bir kadın, Aras'a iyi bakacaktır. Sen ne dersin?"

"Siz öyle diyorsanız, benim içinde uygundur. Bir anne şefkatiyle şu süreci geçirmesi daha iyi olacak."

"Bu konuda anlaştığımıza göre..." diyen Simay, Aylin Komisere döndü. "Komiserim, Aras'ı götürebilirsiniz."

"Emredersiniz savcım."

Berfu, Aylin komiserin oğlunu alıp çıkmasını hüzünle takip etti. Oğlu odadan ayrıldıktan sonra, bakışları Simay'ı buldu.

"Şimdi ne yapacağız?"

"Bütün her şeyi sana tane tane anlatacağım. Öncelikle böyle büyük oluşumlu bir yapıya, güven olmadan giremezsin. Evet, bizim onlarca sahada ve gizli görevde polis arkadaşlarımız var ancak sen bir doktorsun. Yani onlar için bulunmaz bir nimetsin. Ayrıca bu işlerle ilgilenen kişiyi sen bulmadın, o seni buldu. Bu yüzden sana güven duymaması için hiçbir sebep yok. Haliyle bizim yetiştirdiğimiz birinin güven verip bu göreve girmesi gibi bir risktense, zaten doktor olan ve onların gözünde bu işe ihtiyacı olan sen daha makulsün. Biz de bu çaresizlikten yürüyeceğiz."

"Nasıl?"

"Neşet'e gideceksin, zaten o seni gözü kapıda bekliyor olacak. Oğluna bakamadığını, yurda verdiğini söyleyeceksin. Biz resmi olarak o kısımları çözdük, oğlun resmi kaynaklarda yurtta görünüyor. Yani doğrulamak isteseler, doğrulanacak."