LİLA & MAVİ / TEXTİNG

31

14.12.2024

Karşımda oturan anne, babamın yüzüne dikkatle baktım. Biz eve geldikten yarım saat sonra gelmişlerdi, hemen konuşmak istediklerinde hazır hissetmediğimi söyledim. On dakikadır yanımda oturan Mavi'nin elini sıkıca tutup anneme babama bakmaya devam ettim. Babamın bakışları ara ara kenetlenmiş parmaklarımıza kaysa da derin nefesler alıp bakışlarını geri çekiyordu. Annem ise geldiğinden beri gözlerini benden kaçırıp ağlamaya devam ediyordu.

Derin bir nefes alıp verdim. Oturuşumu dikleştirip sırtımı koltuğa yasladım.

"Sizi dinliyorum." dedim soğukça.

"Kızım en başta her şey için senden özür diliyorum. Bu kadar kötü şeyler yaşayacağını tahmin edemedim. Nereden başlayacağımı bilemiyorum." dedi babam.

"En baştan başlamalısın." dedi annem kısılan sesi ile.

"Sekiz ay önce bir örgüt liderinden tehditler almaya başladım, ilk başta olay hemen çözülecek gibi olsa da işler yolunda gitmedi. Adam kendini iyi sakladı, dibimize kadar girdi. Üstlerimle yaptığımız bir toplantı sonrasında alınan bir karar ile biz öldü gösterilecektik sen ise Karadağ'a götürülecektin. İlk başta kabul etmesem de ben görevdeyken adam evimize kadar girmiş. Bana bir fotoğraf geldi, sen yatakta uyuyorsun başına silah dayamış. Mecburen kabul ettim. Vatan haini iki kişi estetik ameliyat geçirip bizim yerimize geçti. Aldığımız bir istihbarata göre o gece bize bir suikast düzenlenecekti, biz yemeğe diye çıkıp gittik kısa süre sonra bizim yerimize geçenle mahalleye döndüğünde adamlar onları öldürdüler. Senin eve yakın olduğunu bilmiyordum kızım, aylarca onları yakalamak için uğraştık ve en sonunda başarılı olduk. Bu süreçte Turan'dan her saat başı bilgi aldım, içim yandı fakat güvenlikten emin olmak için bir süre daha bekledik. Normalde bir hafta sonra dönecektik, Turan'ın vurulduğunu duyduğumda gözüm döndü. Seni hastanede görmeyi beklemiyordum, Mavi ile Gölcüğe gittiğinizden haberim vardı. Ne dersem diyeyim acını geçiremem kızım ama lütfen beni de anla." Babam cümlesini bitirdiğinde ayağa kalktım. Mavi de benimle ayağa kalktığında ellerimizi ayırıp babama adımladım.

"Keşke bana bunlardan bahseteydin baba, bilseydim belki de her şey bu kadar sarpa sarmayacaktı. Sizi hemen affedemem, sizi ne kadar özlesem de hemen affedemem." Hıçkırıklarım arasında zorlanarak konuşup cümlemi bitirdiğimde babam ayağa kalkıp beni kollarının arasına aldı.

"Özür dilerim Lilam, milyonlarca kez özür dilerim bebeğim." Kollarımı babama dolayıp ağlamaya devam ettim. Babamdan ayrıldığımda kendimi annemin kollarında buldum.

"Özür dilerim bir tanem, ne desen haklısın. Düşünmeden hareket ettik." Annem bir süre saçlarımı okşayıp beni sakinleştirmeye çalıştı. Hıçkırıklarım dindiğinde Mavi'nin yanına gidip oturdum. Babamın boğazını temizlemesi ile Mavi yerinden kalktı.

"Ben müsaadenizi isteyeyim." dediğinde kolunu tutup onu durdurdum.

"Gitme." Bakışları babama kaydığında kolundan çekiştirerek koltuğa geri oturttum.

"Mavi ile birbirimizi seviyoruz. Birlikteyiz, bilginiz olsun." dediğimde babam burnundan solumaya başladı.

"Göktuğ, sakin." Annemin ikazını pek umursamadı.

"Baba, Mavi'yi tanıyorsun. Ona duygularımdan bahseden bendim, onun bir suçu yok." dediğimde Mavi'nin elini tuttum.

"O gece, o şeyler yaşanmasaydı aylarca ayrı kalmayacaktık. Şu anda da yaşanılan her şeye rağmen birlikteyiz ve mutluyuz. Mavi olmasaydı toparlanmam kolay olmazdı, unuttuğum iki yılı onun sayesinde hatırlıyorum." dediğimde babamın biraz daha yumuşadığını fark ettim.

"Dua et seni tanıyorum, herhangi bir vukuatın yok. Kızımı üzme sakın." Babamın sözleri ile Mavi'nin kasılan bedeni rahatladı.

"Gözün arkada kalmasın Göktuğ amca." dedi Mavi.

Herkes ölüm sessizliğine gömüldüğünde Mavi izin isteyip ayaklandığında, onunla kapıya kadar geçirip oturma odasına geri döndüğüm annemin ve babamın arasına oturdum.

Onlara ne kadar kızgın olursam olayım, kızgınlığım onları özlediğim gerçeğini değiştirmedi.

Dizimin üzerindeki ellerimi tuttuklarında gözümden bir damla yaş süzüldü.

"Her şeye rağmen yanımda olduğunuz için çok mutluyum, ama size olan kırgınlığımın geçmesi için bana zaman tanımalısınız." diye mırıldandığımda babam şakaklarıma birer öpücük bıraktı.

〽️

Saatlerdir koltukta oturup konuştuktan sonra bir süre sessiz kaldık. Babamın telefonunun zil sesi ortamın sessizliğini bozduğunda rahatsızca kıpırdandım. Babam telefonunun ekranına bakıp, boğazını temizleyip çağrıyı yanıtladı.

"Efendim?"

"Tamam koçum sağol."

"Tamam, gidebilirsin."

Çağrıyı sonlandırdığında derin bir nefes bırakıp yüzünü bize döndü.

"Artık saklanmamıza gerek yok. Şerefsizlerin kökünü kurutmuşlar." Annem derin bir nefes aldığında koltuktan kalktım.

"Ben yatıyorum, Turan amcamdan bir haber gelirse beni uyandırırsınız. İyi geceler." İkisininde yanağına birer öpücük kondurup odama gittim.

Üstümdeki kıyafetlerden kurtulup kısa bir duşun ardından pijamalarımı üstüme geçirdim. Battaniyenin altına girdiğimde bu yaşanılanların bir rüya olmaması için dua edip gözlerimi kapattım.