LİLA & MAVİ / TEXTİNG

33

31.12.2024

Aynada son kez kendime bakıp odamdan çıkıtğımda annemlerin oturma odasındaki konuşmalarını duydum. Adımlarımı oturma odasına çevirip içeri girdim.

"Kızım, çok güzel olmuşsun." dedi annem. Yüzümdeki gülümseme ile kendi etrafımda dönüp kıkırdadım.

"Turan acaba biz Lila'yı odasına kitlesek, göndermesek mi?" Babamın cümlesi ile şaşkınca ona bakıp kaşlarımı çattım.

"Saçmalama Göktuğ, gitsin istediği gibi eğlensin Lilam." Turan amcama minnet dolu bakışlarımı attığım sırada babam sıkıntıyla yüzünü sıvazladı. Tam bir şey söyleyeceği sırada kapının çalması ile sustu.

"Ayy Mavim geldi!" diyip kapıya koşturdum. Arkamdan duyduğum kıkırdamalar ile kapıyı açtığımda Mavi takım elbisesi ile karşımdaydı.

"Lila, çok güzel olmuşsun." dediğinde gülümseyip onu süzmeye devam ettim.

"Göktuğ amcalara selam vereyim çıkalım." dediğinde başımla onaylayıp kapının önünden çekildim. İçeriye girip oturma odasına yöneldi. Babamın ve annemin elini öpüp, Turan amcam ile erkekçe selamlaştı.

"Dikkatli olun, aradığımızda açın." dedi babam sert sesi ile.

"Merak etme Göktuğ amca, onu gözümden bile sakınıyorum." Babam Mavi'nin omuzunu sıkıp bana baktığında gülümsedim.

                                             〽️

Evden ayrılıp bir restauranta gidip yemeklerimizi yedik. Sessiz geçen yemeğin ardından koyu bir sohbete kapıdık. Mavi ile geçirdiğim anın güzelliğine kapılıp saatten bir haberdim.

                                             〽️

Mavi'nin telefonunun alarmının çalması ile garsondan hesabı isteyip restauranttan ayrıldık.

Araba ormanlık alana girdiğinde şaşkınca etrafıma bakındım.

"Neredeyiz?" dediğimde direksiyonda ritim tutan parmakları durdu.

"Az kaldı güzelim." dedi gözünü yoldan ayırmadan.

On dakikalık yolun sonunda bir evin önünde durduk.  Ufak ama tatlı bir evdi. Arabadan indiğimizde soğuk hava ile üstümdeki kabanıma sarıldım. Mavi cebinden çıkardığı anahtar ile kapıyı açıp içeriye geçmem için elini uzattı.

"Neden buraya geldik ki?" dedim içeriye girerken.

"Yıl başına sessiz, sakin bir yerde baş başa girelim istedim." dediğinde çıkarttığım kabanımı elimden alıp vestiyere astı. Oturma odası olduğunu düşündüğüm yere girdiğimizde ortada duran sehpanın üzerindeki buket dikkatimi çekti.

"Yaa, sen romantik bir bey misin acabaa?" dediğimde Mavi sesli bir kahkaha atıp kollarını belime doladı. Saçlarıma bıraktığı minik öpücükler içimin titremesine sebep olsa da kollarımı omuzuna doladım.

"Son iki dakika güzelim." diye mırıldandığında eğilip kafasını boynuma gömdü. Sıcak nefesi ile huylandığımda kıpırdandım.

"Huylanıyorum yapma." diyip kıkırdadığımda inadına nefesini boynuma üfledi ardından boynumu öptü.

"Lilam, seni çok sevmiyorum. Seni güzel seviyorum güzelim, biliyorsun değil mi?" dediğinde kaşlarım çatıldı.

"Biliyorum Mavim, neden öyle dedin şimdi?" Kafasını kaldırıp dikkatle yüzüme baktı.

"İçimden geldi güzelim." dediğinde elimden tutup beni oturma odasının ortasına çekti. Gül buketini dikkatle eline alıp boğazını temizledi.

"Tüm geç kalınmışlıklara rağmen, bundan sonra ki hayatımda son nefesime kadar yanımda olur musun? Benimle evlenir misin?" diyip gülleri bana çevirdi. Gülün üstündeki yüzüğü gördüğümde şaşkınlıkla ellerim ağzıma gitti.