" ညီမင်း ... သား ညကျစားဖို့ ဟင်းယူသွားလေ "
ခန့်ဇော်က ဇွတ်အတင်းခေါ်လာတာမို့ ခန့်ဇော်အိမ်ရောက်နေတာဖြစ်သည်။ ညီမင်းကို သားအရင်းလေးလိုချစ်ပေးသည့် ခန့်ဇော်ရဲ့အမေကိုလည်း ကျေးဇူးတင်ရပါ၏။
" ရပါတယ်ဗျ ... ကျွန်တော်မယူတော့ပါဘူး "
" ဘယ်ဟုတ်မလဲသားရယ် အားနာစရာမလိုဘူးနော် သားကလည်း အန်တီ့သားလေးပဲလေ "
" ဟုတ် ... ဟုတ် ... ဒါဆို ယူသွားလိုက်မယ်နော် ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ဗျ "
ခန့်ဇော်အမေနဲ့တွေ့ရင် လူလိမ္မာလေးဖြစ်သွားတတ်သည့်ညီမင်း ...
" ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး။ မင်း အခု အိမ်ပြန်တော့မှာမလား။ ငါလိုက်ပို့ပေးမယ် လာ "
ခန့်ဇော်အမေကိုနှုတ်ဆက်ပြီးနောက် ထမင်းနဲ့ဟင်းတွေ အပြည့်ထည့်ပေးလိုက်သည့် ချိုင့်လေးကိုယူရင်း အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူဆီက မရရှိခဲ့တဲ့ မေတ္တာတရားတွေကို ခန့်ဇော်မိခင်ကတော့ ဖောဖောသီသီပေးနေတာမို့ ညီမင်းပျော်ရွှင်မိပါ၏။
" ခန့်ဇော် ... "
" ဟင် "
" မင်းအမေက အရမ်းသဘောကောင်းတာပဲ "
" သူ့သားကရော "
ညီမင်းရှေ့မှာပိတ်ရပ်ကာ မေးလာတဲ့ ခန့်ဇော် ...
" သူ့သားကတော့ သူနဲ့တခြားစီပဲ။ ဆီနဲ့ရေ ... "
" ချစ်ညီလေး ... မင်းက အားကိုးရှိပြီဆိုတော့ ငါ့ကိုပလစ်တော့မယ်ပေါ့လေ "
" ဟီးဟီး "
လူဆိုးလေးရဲ့ သွားစွယ်လေးတွေကို ဒုတိယအကြိမ်မြင်ရခြင်း ...
ရယ်ဖို့ကိုတောင် တွန့်တိုတတ်တဲ့ လူဆိုးလေးကြောင့် သွားစွယ်လေးတွေကို မမြင်ရသည်မှာ ကြာနေပြီဖြစ်သည်။
" ညီ ... မင်းက ရယ်နေရင်ဒီလောက်လှတာ။ ဘာလို့အမြဲဆူပုပ်နေတာလဲကွာ "
ခန့်ဇော်က မိန်းမောစွာကြည့်ရင်းပြောတော့ ညီမင်း ရုပ်ကိုပြန်တည်လိုက်ကာ
" ငါ့ဘာသာ မရယ်ချင်လို့ကိုမရယ်တာကွာ "
" ဟူး ... ခက်တယ် ခက်တယ် "
BẠN ĐANG ĐỌC
သူသာလျှင် အချစ်ဆုံးပေမို့ [ Completed ✅ ]
Teen FictionHe Is The Only One I Love The Most { Own Creation } သူသာလျှင် အချစ်ဆုံးပေမို့ (သူသာလွ်င္ အခ်စ္ဆုံးေပမို႔) Start Date ..... 22.2.2022 End ..... 27.5.2024 Boy × Boy Written with both Unicode and Zawgyi fonts