mokita, hyunin

19'

Kisa bir geçiş bölümüüü

İyi okumalar 🤍

💌

5 Nisan 2001

"Chan kardeşini bırakır mısın? Düşüreceksin!"

Küçük çocuk annesi elinden kardeşini aldığı için bağırıp annesinin bacağına vurdu.

"Seni babama söyleyeceğim!"

Annesi çocuğun bu küçük sinirine gülüp elinde uyuyan oğluna küçük bir öpücük bırakıp beşiğe tekrar yatırdı. Büyük oğlu beşiğin başına geçmiş kardeşini izlerken annesi onun saçını karıştırdığı için mutlu oldu.

Kardeşi doğduğundan beri annesi ve babası onu unutmuştu ama kardeşi onu unutmuyordu. Ne zaman kardeşinin ağladığını görse eline alıp sırtına hafif hafif vurup uyutuyordu. En erken abisinin kucağında uyuyordu.

O yüzden abisi onu çok sevmişti. Unutulmadığını hissediyordu.

"Anne hep uyuyor bu"

"Gece yatmıyor çünkü" dedi küçük çocuğuna isyan ederek. Yeni doğan bebek geceleri anne ve babasını hiç uyutmuyordu.

"Offf! Ne zaman büyüyecek bu!" Beşikte yatan bebek abisinin bağırışına uyandığında annesi Chan'ı azarlayıp bebeğini kucağına aldı.

"Odana git Chan!"

Çocuk ağlayarak odasına gidip kapısını çarptı. Annesi ağlayan bebeğini emzirdikten sonra uyuttu.

Kocasının eve geldiğini duyan genç kadın makyaj masasının karşısına geçip dudaklarına kırmızı rujunu sürdü. Simsiyah dalgalı saçlarını serbest bırakıp omuzlarına bıraktı.

Son kez kendine baktıktan sonra son derece güzel olduğunu düşünüp odasından çıktı. Kocası mutfakta oğluyla konuştuğunu görünce gülümseyerek yanlarına gitti.

Kocasının ona bakmadığını görünce oğlunu odasına yollayıp dikkati kendi üzerine aldı. Adam onun için süslenmiş olan karısını görmezden gelerek tabağına aldığı yemeği yedi.

Birkaç haftadır böyle davranıyordu. Kadın, doğum yaptıktan sonra kocasının ona olan ilgisinin azaldığını fark etti. Bu yüzden son günlerde kendine çeki düzen vermiş. Bakımlarını yaptırıyordu ancak kocasının odağı yine olamıyordu.

"Nasıl geçti günün hayatım?"

"Güzeldi."

'Yine kısa cevaplar veriyor' diye düşündü kadın. Adam ise sadece yatağına gidip uyumak istiyordu. Şuan karısının istediği ilgiyi verecek değildi.

"Jeongin uyuyor mu?"

"Evet."

Adam yeni oğlunu işi yüzünden fazla göremiyordu. Bunun için kendini kötü hissediyordu. Hep uyurken onu görüyordu. Bir de geceleri ağlarken.

"Ben jeongin'e bakayım. Sen bunları toplarsın değil mi?" Kadın kocasının küçük bulaşığını toplanacağını söyledi.

Kocası oğlunun yanına gidince sandalyenin üzerinde duran ceketinin ceplerini karıştırmaya başladı. Bu onun için ne kadar doğruydu? Bunu düşünmüyordu. Sadece kocasının kendisine olan ilgisini azaltan şeyi merak ediyordu.